Уладзімер Дамашэвіч
Уладзімер Дамашэвіч | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Імя пры нараджэньні | Уладзімер Максімавіч Дамашэвіч |
Нарадзіўся | 17 лютага 1928 вёска Вадзяціна, Ляхавіцкі раён, Берасьцейская вобласьць, БССР |
Памёр | 30 красавіка 2014 (86 гадоў) |
Пахаваны | |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | пісьменьнік, празаік, нарысіст, перакладчык |
Кірунак | Проза |
Мова | беларуская мова[1], расейская мова[1] і польская мова[1] |
Дэбют | «Трэці лішні» // «Маладосьць», 1958 |
Прэміі | Заслужаны работнік культуры Беларусі, ляўрэат літаратурнай прэміі імя І.Мележа |
Узнагароды |
Уладзімер Дамашэвіч (сапр. — Уладзімер Максімавіч Дамашэвіч; 17 лютага 1928 — 30 красавіка 2014) — беларускі пісьменьнік, празаік, нарысіст. Заслужаны работнік культуры Беларусі, ляўрэат літаратурнай прэміі імя І.Мележа. Сябра Саюза пісьменьнікаў СССР.
Біяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Нарадзіўся 17 лютага 1928 у в. Вадзяціна (Ляхавіцкі раён, Берасьцейская вобласьць), у сялянскай сям’і.
Навучаўся на філялягічным факультэце Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту, які скончыў ў 1953 г.
Працаваў у выдавецтвах:
- «Народная асьвета», «Беларусь» (з 1953 па 1967),
- на Беларускім радыё (1965),
- у часопісе «Полымя» літработнікам (з 1967 па 1972),
- загадчыкам аддзела прозы часопіса «Маладосьць» (з 1973 па 1977),
- рэдактарам выдавецтва «Мастацкая літаратура» (1977),
- загадваў аддзелам прозы часопіса «Маладосьць» (з 1978 па 1988).
Сябра Саюза Пісьменьнікаў СССР з 1962 г.
Загадам Прэзыдыюму ВС Рэспублікі Беларусь ад 2 верасьня 1992, атрымаў ганаровае званьне «Заслужаны работнік культуры Рэспублікі Беларусь»[2].
Памёр 30 красавіка 2014 году ў Менску [3].
Творчасьць
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 1958 годзе надрукаваў першае апавяданьне, аповесьць «Трэці лішні», у часопісе «Маладосьць».
Выданыя кнігі:
- «Заклінаю ад кулі» (1960),
- «Між двух агнёў» (1963),
- «Абуджэньне» (1968),
- «Порахам пахла зямля» (аповесьць-хроніка) (1975),
- «Выбранае» (1977),
- «У лябірынце вуліц» (1979),
- «Каб радзіла зямля» (нарыс) (1972),
- «Кожны чацьвёрты» (аповесьць) (часопісны варыянт у «Маладосьці», 1983),
- «Першым заўсёды цяжка» (дакумэнтальная аповесьць, з У.Сазановічам,) (1986),
- Выбраныя творы (1988),
- «Камень з гары» (раман) (1990).
Сям’я
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Жонка — Мендзялеева. Яе першы муж — праўнук Д.І. Мендзялеева, вядомага расейскага вучонага-хіміка. Яе ўнучка, Хрысьціна Мендзялеева — «Рок-князёўна '97»[4], былая вакалістка беларускага рок-гурту «Hasta La Fillsta»; сёньня жыве ў Бэльгіі, займаецца кінэматографам, і ўжо зьняла дэбютны фільм.
Крыніцы і заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б в Damašèvìč, Uladzìmìr Maksìmavìč // Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
- ^ Указ № 1805-XII
- ^ Памёр пісьменнік Уладзімір Дамашэвіч
- ^ Белорусские музыканты зажигают в Сети
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Указ Президиума о присвоении Домашевичу В. М. почётного звания «Заслуженный работник культуры Республики Беларусь»;
- Выстава, прысьвечаная 80-годзьдзю Уладзімера Максімавіча Дамашэвіча;
- Біяграфія, Дамашэвіч.
- Творы на «Беларускай Палічцы»
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Алесь Марціновіч Пісьменнік з маёй біяграфіі // Літаратура і мастацтва : газ.. — Мн.: РВУ «Звязда», 2023-02-17. — В. 5216. — № 7. — С. 11.
- Нарадзіліся 17 лютага
- Нарадзіліся ў 1928 годзе
- Памерлі 30 красавіка
- Памерлі ў 2014 годзе
- Пахаваныя на Заходніх могілках Менску
- Заслужаныя дзеячы культуры Беларусі
- Ляўрэаты Літаратурнай прэміі імя Івана Мележа
- Выпускнікі Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту
- Нарадзіліся ў Ляхавіцкім раёне
- Беларускія літаратары
- Заслужаныя работнікі культуры БССР