Перайсьці да зьместу

Судзіла

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Sudila
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Sudo + суфікс з элемэнтам -л- (-l-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Судзель, Шудзіла, Судзель, Суціла, Шуціла, Сутула, Содэль
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Судзіла»

Судзіла (Шудзіла, Судзель, Содэль), Суціла (Шуціла) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Судзіла, Судзела або Судула (Sudila, Sudela[1], Sudula[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова суд- (сут-) (імёны ліцьвінаў Сударг, Судар, Сутарт; германскія імёны Sudergo, Suderus, Sutardus) паходзіць ад гоцкага sauþa 'вобраз'[4].

У Польшчы адзначаецца прозьвішча Шудзель (Szudziel)[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: на Соудила (XI—XII стагодзьдзі)[6]; Сутилу пять чоловековъ (1440—1492 гады)[7]; pratum dictum Svdelyskye (30 ліпеня 1501 году)[8]; Балтромеи Судилович (1528 год)[9]; Якуб Судилович (1537—1538 гады)[10]; о человека Петеля Суделевича (24 кастрычніка 1542 году)[11]; з Судиловичъ (1567 год)[12]; село Домановичи… Сенько Сутуловичъ (1552 год)[13]; Ihnath Sudiłowicz (16 студзеня 1573 году)[14]; Sudiłowicze (1593 год)[15]; Jarosz Suciłło (1621 год)[16]; Annæ Pałucza de Sodeliszki (1697 год)[17]; Sodeliszki… Szudziłowicze (1744 год)[18]; Dawid Szudziel (23 красавіка 1755 году)[19]; Sudziło (1778 год)[20].

Шуцілы (Szuciłło) — літоўскі шляхецкі род з Троцкага павету[23].

На 1901 год існавалі вёска і станцыя Жудзілава у Мглінскім павеце Чарнігаўскай губэрні[24].

На 1906 год існаваў фальварак і маёнтак Судзілавічы ў Лепельскім павеце Віцебскай губэрні[25].

На гістарычнай Амсьціслаўшчыне існуе вёска Судзілы. Назву Судзілавічы маюць вёскі на гістарычных Аршаншчыне, Берасьцейшчыне і Полаччыне.

  1. ^ Repertori D’Antropònims Catalans (RAC). Vol. 1. — Barcelona, 1994. P. 511.
  2. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 206.
  3. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 15, 1973. S. 58 (304).
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 25.
  5. ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 316.
  6. ^ а б Зализняк А. А. Древненовгородский диалект. 2-е изд. — М., 2004. С. 275, 803.
  7. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 20.
  8. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 3: 1501—1507. — Kraków, 1948. S. 611.
  9. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 168.
  10. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 125, 306.
  11. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 230 (11) (1542). — Vilnius, 2001. P. 58.
  12. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 839.
  13. ^ Архив Юго-Западной России. Ч. 7, т. 1. — Киев, 1886. С. 633.
  14. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 14. — Вильна, 1887. С. 178.
  15. ^ Ochmański J. Ludność litewska we włości obolce na białorusi wschodniej w XIV—XVI wieku // Acta Baltico-Slavica. T. 5, 1967. S. 154.
  16. ^ Rejestry popisowe pospolitego ruszenia szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1621 r. — Warszawa, 2015. S. 111.
  17. ^ Kryniczyn lata 1697—1703 rejestr chrztów kościelnych
  18. ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
  19. ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 35. — Вильна, 1910. С. 30.
  20. ^ Spis rodziców dzieci urodzonych w Daugieliszkach w latach 1774—1790
  21. ^ Янин В. Л. Новгородские посадники. 2-е изд. — М., 2003. С. 150.
  22. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 1. ― Вильна, 1901. С. 7.
  23. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 427.
  24. ^ Список населенных мест Черниговской губернии, имеющих не менее 10 жителей, по данным за 1901 год. — Чернигов, 1902. С. 57.
  25. ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 191—192.