Якбут
| Якбут лац. Jakbut | |
| Acbuto | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Akko + Buto Akko + Bodo |
| Іншыя формы | |
| Вытворныя формы | Эйбут |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Якбут» | |
Якбут — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Акбод або Акбута (Acbod, Acbuto[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова ег- (аг-, ек-) (імёны ліцьвінаў Ягвін, Ягінт, Ягоўд; германскія імёны Egwinus, Egind, Egold) паходзіць ад гоцкага agis 'страх' або agja 'вастрыё, меч'[3], а аснова -бут- (-бот-) (імёны ліцьвінаў Бутвід, Бутрык, Вільбут; германскія імёны Botvid, Butariks, Willebut) — ад усходнегерманскага but- з значэньнем 'корань, камель' (гепідзкае butilo 'камель')[4] або ад асновы -буд- (-бод-)[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Якбут Юревич (1538 год)[6].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Якбут Юравіч — жыхар Жамойцкага староства, які ўпамінаецца ў 1538 годзе
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Geuenich D. Die Personennamen der Klostergemeinschaft von Fulda im früheren Mittelalter. — München, 1976. S. 135.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 19.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 39.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 21.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 323.