Будзівіл
| Будзівіл лац. Budzivił | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Budo + Willo |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Будавіл, Будзьвіл, Будвіл |
| Зьвязаныя імёны | Willibodo |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Будзівіл» | |
Будзівіл, Будавіл, Будзьвіл (Будвіл) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Вілібода (Willibodo) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -буд- (-бод-) (імёны ліцьвінаў Будзівід, Будар, Будрых; германскія імёны Bodwidus, Buder, Boderich) паходзіць ад бургундзкага buda 'пасол, пасланьнік' або германскага bodo 'гаспадар'[2], а аснова -віл- (імёны ліцьвінаў Вільбут, Вільгейда, Мунтвіл; германскія імёны Willebut, Williheid, Muntwil) — ад гоцкага wilja 'воля'[3]. Адзначалася германскае імя Bǫðvildr (Bǫð-vildr)[4].
Францускі лінгвіст-германіст Раймонд Шмітляйн, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў, зьвяртае ўвагу на наяўнасьць тапонімаў германскага паходжаньня (Bouteville, Botavila, Bodvilla, Budevill), якія могуць сьведчыць пра існаваньне неадзначанага ў пісьмовых крыніцах поўнага германскага адпаведніка імя Будзівіл[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Budwił (9 ліпеня 1437 году)[6]; Яну Еитиминовичу три чоловеки у Стравницкои волости, на имя Будивиловичи (1440—1492 гады)[7]; nobili domino Alberto Budzwiłowicz (22 чэрвеня 1463 году[a])[8]; Iakowu Budowyłu (16 кастрычніка 1710 году)[9]; Stanisław Budwił (1766 і 1773 гады)[10].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Станіслаў Будавіл — шляхціч Гарадзенскага павету, які ўпамінаецца ў 1766 і 1773 гадох
Будвілы гербу Суліма[11] — літоўскі шляхецкі род[12].
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ У публікацыі 1932 году адпаведны дакумэнт азначаецца як «падроблены»
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 319, 1595
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Lind E. H. Norsk-isländska dopnamn ock fingerade namn från medeltiden. — Uppsala, 1915. S. 185.
- ^ Schmittlein R. L’anthroponyme germanique employé d’une façon absolue en fonction toponymique // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1962. P. 113—114.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 169.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 51.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 279.
- ^ Архив Юго-Западной России. Ч. 6, т. 2. — Киев, 1870. С. 29.
- ^ Акты, издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 1. Акты Гродненского земского суда. — Вильна, 1874. С. 358, 381.
- ^ Gajl T. Herby Szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodow. — Gdańsk, 2003. S. 263.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Б, Згуртаваньне беларускай шляхты