Зігібут
| Зігібут лац. Zigibut / Zihibut | |
| Sigibot | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Sigo + Boto |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Шыбут, Шэбут |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Зігібут» | |
Зігібу́т (Шыбут, Шэбут), Зі́гібат — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Сігібот або Зігібот, Сібота або Зібота, пазьней Зыбат (Sigibot, Siboto, Sieboth) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова сіг- (зыг-, зег-) (імёны ліцьвінаў Зыгел, Зыгер, Жыгімонт; германскія імёны Sigel, Siger, Sigimunt) паходзіць ад гоцкага і бургундзкага sigus 'перамога'[2], а аснова -бут- (-бот-) (імёны ліцьвінаў Бутвід, Бутрык, Вільбут; германскія імёны Botvid, Butariks, Willebut) — ад усходнегерманскага but- з значэньнем 'корань, камель' (гепідзкае butilo 'камель')[3].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Zybot (Sybot, Zybota, Sybota)[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Segebut, Reimboldes bruder (8 сакавіка 1416 году)[5]; na jchmcw panów… Stanisława Szybuta (10 лютага 1722 году)[6]; Szybutowicz (1725 год)[7]
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Зігібат († па 1078) — граф Тубінгену
- Зігібут — літоўскі баярын, які ўпамінаецца ў 1416 году як брат Румбольда Валімонтавіча
Шэбуты (Szebut) — прыгонныя зь вёскі Людвікаўшчыны (Ашмянскі павет), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[8].
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1322.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 242.
- ^ Liv-, Esth- und Curländisches Urkundenbuch nebst Regesten / Hrsg. von F. G. von Bunge. Bd. 5. — Riga, 1867. S. 121.
- ^ Историко-юридические материалы, извлеченные из актовых книг губерний Витебской и Могилевской, хранящихся в Центральном архиве в Витебске. Вып. 27. — Витебск, 1898. С. 278.
- ^ Sinkevičiūtė D., Račickaja V. Lietuvių dvikamienių vardų kilmės asmenvardžiai ir jų kamienų užrašymo ypatybės Vilniaus naujųjų miestiečių ir laiduotojų 1661—1795 metų sąraše // Archivum Lithuanicum. T. 16, 2014. P. 302.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 378.