Будзін

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Budin
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Budo + суфікс з элемэнтам -н- (-n-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Бодзен, Будзень, Бодзень
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Будзін»

Будзін, Будзень (Бодзень, Бодзен) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Бодзін, пазьней Будын (Bodin, Budin[1]) — імя германскага паходжаньня[2][3]. Іменная аснова -буд- (-бод-) (імёны ліцьвінаў Будзівід, Будар, Будрых; германскія імёны Bodwidus, Buder, Boderich) паходзіць ад бургундзкага buda 'пасол, пасланьнік' або германскага bodo 'гаспадар'[4].

Імя Будзін гістарычна бытавала ў Польшчы: Budzyn (1494 год)[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: князи и бояре смоленьские… Бодня Митьковы дети Офанасова жъ три сыны: Борысъ, Рагаза, Иванъ (каля 1492 году)[6]; люди тогож двора Остиковцы… Яков Боденич (1 ліпеня 1542 году)[7]; Трахонъ Боденовичъ… Овсей Боденевичъ (3 жніўня 1545 году)[8]; Krzysztof Budzin (1621 год)[9]; w Proszczanowie Jan Hryszko Budni (30 чэрвеня 1652 году)[10]; Budzienicze (1744 год)[11].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Будэновічы (Budenowicz) — літоўскі шляхецкі род[13].

У актах Вялікага Княства Літоўскага ўпаміналіся маёнткі Будзенічы ў Менскім ваяводзтве і Будзінішкі ў Віленскім ваяводзтве[14].

Вёскі з назвай Будзенічы існуюць на гістарычнай Меншчыне, гістарычнай Аршаншчыне і гістарычнай Случчыне. На гістарычнай Полаччыне існуе вёска Бадзінава, у былым Жамойцкім старостве — вёска Будзенішкі.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Knorr W. Die Familiennamen des Fürstenthums Lübeck. — Entin, 1876. S. 6.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 323, 1140.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 269.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
  5. ^ Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 7. — Wrocław, 1984. S. 23.
  6. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. P. 155.
  7. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 24.
  8. ^ Документы Московского архива Министерства юстиции. Т. 1. — М., 1897. С. 80.
  9. ^ Rejestry popisowe pospolitego ruszenia szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1621 r. — Warszawa, 2015. S. 90.
  10. ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 25. — Вильна, 1898. С. 356.
  11. ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
  12. ^ Яўген Анішчанка, Шляхта Новогрудского воеводства. Генеральный попис 1765, Архіў гісторыка Анішчанкі, 18 красавіка 2016 г.
  13. ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 4. — Warszawa, 1936. S. 296.
  14. ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 49.