Будрых
| Будрых лац. Budrych | |
| Buddrich | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Budo + Rih |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Будрык |
| Зьвязаныя імёны | Richbodo |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Будрых» | |
Будрых, Будрык — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Бодэрых, Бодэрык, Будрык, Будрых або Бодрык (Boderich[1], Boderic[2], Budrick[2], Buddrich[3], Bodric[4]) і Рыхбода, Рыкбода або Рыкабода (Richbodo, Ricbodo, Ricobodo[5]) — імёны германскага паходжаньня[6]. Іменная аснова -буд- (-бод-) (імёны ліцьвінаў Будзіла, Будзівід, Будар; германскія імёны Budilo, Bodwidus, Buder) паходзіць ад бургундзкага buda 'пасол, пасланьнік' або германскага bodo 'гаспадар'[7], а аснова -рых- (-рык-) (імёны ліцьвінаў Дзітрык, Індрых, Эрык; германскія імёны Hindrich, Ditricus, Erik) — ад гоцкага reiks 'магутны'[8], германскага rikja 'магутны, каралеўскі'[9].
У 1640 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Gregorius Bodereck, Memelensis Borussus[10].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Budrich (Паведамленьні аб літоўскіх дарогах)[11]; у волости Еишышъскои… чоловека на имя… Матея Будрыковича (16 чэрвеня 1531 году)[12]; Budrich Mirosławski[13], Piotr Budryk[14] (1524—1566 гады); Урбанъ Будриховичъ вильневецъ (да 1600 году)[15]; Zygmunt Budrykiewicz na miejscu Jan[a] Budrykiewicza (1667 год)[16]; Будрихъ Богданъ (1810 год)[17].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Пётар Будрык — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, чашнік браслаўскі[18]
Будрыкі гербаў Прус і Ястрабец — літоўскі шляхецкі род зь Вільні[19].
У XVI ст. існаваў маёнтак Будрыкавічы (Будриковичи) у Жамойцкім старостве[20].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Andresen K. G. Die altdeutschen Personennamen in ihrer Entwickelung und Erscheinung als heutige Geschlechtenamen. — Mainz, 1873. S. 30.
- ^ а б Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 267.
- ^ Ferguson R. English Surnames: And Their Place in the Teutonic Family. — London and New York, 1858. P. 347.
- ^ Searle W. G. Onomasticon anglo-saxonicum. — Cambrigde, 1897. P. 110.
- ^ Felder E. Die Personennamen auf den merowingischen Münzen der Bibliothèque nationale de France. — München, 2003. S. 109.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 323, 1259.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 188.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 206.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 410.
- ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 2. — Leipzig, 1863. S. 691.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 37 (1552—1561). — Vilnius, 2011. P. 161.
- ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 77.
- ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 98, 101.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 14. — Вильна, 1887. С. 646.
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 1. — Warszawa, 2015. S. 293.
- ^ Исторический очерк развития С.-Петербургского лесного института (1803—1903). — СПб., 1903. С. 93.
- ^ Летопись занятий Археографической комиссией. Вып. 13. — СПб., 1901. С. 54.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 429.
- ^ Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 30.