Дальман
Дальман лац. Dalman | |
Dalman | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Dahl + Mann |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Тальман, Далман |
Вытворныя формы | Даўмен |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Дальман» |
Дальман (Далман), Тальман — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Дальман або Талман (Dalman, Daalman[1], Tallman[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова тал- (дал-) (імёны ліцьвінаў Талейка, Талімунт, Талмут; германскія імёны Taleke, Talamund, Talmut) паходзіць ад гоцкага tals 'дасьціпны, руплівы'[4] або ад германскага і стараангельскага deall 'славуты, ганарлівы'[5], а аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) — ад гоцкага manna[6], германскага man 'чалавек'[7].
У Прусіі адзначалася імя Талемін: Hans Tolemynne[8]. Апроч таго, у Прусіі бытавала прозьвішча Tollmien[9]. У ваколіцах Русі (Прусія) адзначалася прозьвішча Thalmann[10].
У Польшчы адзначаецца прозьвішча Тальман (Talman, Talmon)[11].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Анъцушко Долъмановичъ самъ. Василевъскии Долъмановичъ самъ. Богданъ Долманович самъ (1528 год)[12]; Franciszek Talman… Ignacy Talman (1844 год)[13][a].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Анцушка Далмановіч, Васілеўскі Далмановіч і Багдан Дальмановіч — пінскія баяры, якія ўпамінаюцца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
На тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Талман у летувізаванай форме[17].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Таксама:
- Тальмін: Albertus Talmynovycz (30 ліпеня 1501 году)[14], Albertus Talminowicz (20 траўня 1503 году)[15], выменила передъ нами Сенька Толминовича (31 сакавіка 1517 году)[16], на гістарычнай Наваградчыне існуе вёска Тальмінавічы
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Knudsen G. Danmarks gamle personnavne. Bd. 2: Tilnavne. — København, 1964. S. 192.
- ^ Ferguson R. Surnames as a Science. — London, 1883. P. 47.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 400, 1088.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 30.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 103.
- ^ TOLLMIEN, Verein für Computergenealogie e.V. (CompGen)
- ^ THALMANN, Verein für Computergenealogie e.V. (CompGen)
- ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 325.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 151.
- ^ Lejpuny, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 3: 1501—1507. — Kraków, 1948. S. 609—610.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 3: 1501—1507. — Kraków, 1948. S. 644—645.
- ^ Литовская метрика. Т. 1. — СПб., 1903. С. 453.
- ^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 2. — Vilnius, 1989. P. 1012.