Кашадары
Кашадары | |||||
лет. Kaišiadorys | |||||
| |||||
Першыя згадкі: | 1590 | ||||
Горад з: | 1946 | ||||
Краіна: | Летува | ||||
Павет: | Ковенскі | ||||
Плошча: | 11 км² | ||||
Вышыня: | 73 м н. у. м. | ||||
Насельніцтва (2018) | |||||
колькасьць: | 7644 чал. | ||||
шчыльнасьць: | 694,91 чал./км² | ||||
Часавы пас: | UTC+2 | ||||
летні час: | UTC+3 | ||||
Паштовы індэкс: | LT-56001 | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 54°51′0″ пн. ш. 24°27′0″ у. д. / 54.85° пн. ш. 24.45° у. д.Каардынаты: 54°51′0″ пн. ш. 24°27′0″ у. д. / 54.85° пн. ш. 24.45° у. д. | ||||
Кашадары | |||||
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы | |||||
http://www.kaisiadorys.lt/ |
Кашада́ры (па-летувіску: Kaišiadorys) — горад у Цэнтральнай Летуве, у Ковенскім павеце, зьяўляецца адміністрацыйным цэнтрам Кашадарскага раёну. Горад знаходзіцца паміж Вільняй і Коўнам. Праз Кашадары цякуць Нёман і Вілія. Колькасьць насельніцтва гораду налічвае каля 10 тыс. чалавек. Кашадары адносяцца да этнаграфічнага рэгіёну Аўкштота.
Недалёка ад гораду знаходзіцца Летувіскі інстытут вэтэрынарыі.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Назва гораду паходзіць ад імя татарына Кайшадара, які жыў тут у XVI стагодзьдзі. Але летувісы прыдумалі легенду, што горад атрымаў назву ў XІХ стагодзьдзі, калі тут будавалі чыгунку. Мясцовыя непісьменныя жамойты ўвесь час падыходзілі да будовы і пыталі: «ką čia daro?», што азначае «што тут адбываецца?».
Упершыню паселішча ўзгадваецца ў 1590 годзе. У першай палове ХІХ стагодзьдзя маёнтак Кашадары належаў сям’і Раемэраў. У 1860-х гадах маёнтак перайшоў да лекара Раемэраў — Яцкевіча. У 1866 годзе тут жыло 29 жыхароў. Разьвіцьцё паселішча атрымала пасьля пабудовы чыгуначнай станцыі на лініі Вільня — Коўна. Потым тут прайшла лінія на Шаўлі. Падчас Першай сусьветнай вайны ў 1915 годзе горад быў заняты нямецкімі войскамі. Пасьля 1918 году горад апынуўся ў Польшчы. У верасьні 1939 году ў горад увайшлі савецкія войскі. Да дабравольнага ўваходу Летувы ў склад СССР горад належыў БССР. З 1941 да 1944 году Кашадары былі акупаваныя нямецкімі войскамі.[1]