Жытавішкі

	Жытавішкі; лац. Žytaviški
	лет. Žydaviškis
Краіна:	Летува
Павет:	Ковенскі
Раён:	Прэнскі
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Геаграфічныя каардынаты:	54°32′49″ пн. ш. 23°53′38″ у. д. / 54.54694° пн. ш. 23.89389° у. д.Каардынаты: 54°32′49″ пн. ш. 23°53′38″ у. д. / 54.54694° пн. ш. 23.89389° у. д.
	Жытавішкі на мапе Летувы Жытавішкі

Жытавішкі (лет. Žydaviškis) — вёска ў Летуве, на левым беразе Нёману. Уваходзяць у склад Бальверыскага староства Прэнскага раёну Ковенскага павету.

Назва

Сіта або Сіда (Sito, Sido) — імя германскага паходжаньня^[1]^[2].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»^[3], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»^[4]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»^[5].

Гісторыя

У XIX ст. Жытавішкі ўваходзілі ў склад Мар’ямпальскага павету Сувалкаўскай губэрні.

Насельніцтва

1827 год — 14 чалавек^[6]
1888 год — 71 чалавек^[7]

Крыніцы

^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1315.
^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 197.
^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
^ Słownik geograficzny... T. XIV. — Warszawa, 1895. S. 914.
^ Списки населённы мест Сувалкской губернии (1888 года), как материалы для историко-этнографической географии края. — СПб., 1901. С. 168.

[1] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1315.

[Morlet-1971-197-2] Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 197.

[3] Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.

[4] Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.

[5] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.

[6] Słownik geograficzny... T. XIV. — Warszawa, 1895. S. 914.

[7] Списки населённы мест Сувалкской губернии (1888 года), как материалы для историко-этнографической географии края. — СПб., 1901. С. 168.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]