Кібарты
Кібарты лац. Kibary | |||||
лет. Kybartai | |||||
| |||||
Першыя згадкі: | 1561 | ||||
Горад з: | 1856 | ||||
Краіна: | Летува | ||||
Павет: | Мар’ямпальскі | ||||
Вышыня: | 70 м н. у. м. | ||||
Насельніцтва: | 4642 чал. (2018) | ||||
Часавы пас: | UTC+2 | ||||
летні час: | UTC+3 | ||||
Паштовы індэкс: | LT-70065 | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 54°38′20″ пн. ш. 22°45′20″ у. д. / 54.63889° пн. ш. 22.75556° у. д.Каардынаты: 54°38′20″ пн. ш. 22°45′20″ у. д. / 54.63889° пн. ш. 22.75556° у. д. | ||||
Кібарты | |||||
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы | |||||
http://www.kybartai.lt/ |
Кіба́рты (лет. Kybartai) — места ў Летуве, на рацэ Ліпане. Цэнтар староства Ваўкавішкаўскага раёну Мар’ямпальскага павету. Знаходзяцца за 16 км на захад ад Ваўкавішкаў, каля граніцы з Калінінградскай вобласьці Расеі.
Кібарты — даўняя вёска гістарычнай Жамойці, якую ўлады Летувы абвясьцілі часткай этнаграфічнага рэгіёну «Сувалкія».
Назва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Кібарт, Кібэрт або Гібэрт (Kibart, Kibbert, Gibert) — імя германскага паходжаньня[1][2].
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Упершыню Кібарты ўпамінаюцца ў 1561 годзе. У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795 год) яны апынуліся ў складзе Прусіі. З 1807 году ўваходзілі ў склад Варшаўскага герцагства.
У 1815 годзе пасад Кібарты ўлучылі ў склад Расейскай імпэрыі. У 1856 годзе яны атрымалі статус места. Значны рост адбыўся па 1861 годзе, калі праз Кібарты праклалі чыгунку Санкт-Пецярбург — Варшава.
Асобы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Ісак Левітан (1860—1900) — расейскі мастак
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 279, 632.
- ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 30.