Рокіль
| Рокіль лац. Rokil | |
| Rochilo | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Rocco + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Рукель, Рукля |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Рокіль» | |
Рокіль, Рукель (Рукля) — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Рокула, Рокіла або Рукла (Rocula, Rochilo, Ruclo[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова хрок- (рок-, рук-) (імя ліцьвінаў Рукша; германскае імя Rocksch) паходзіць ад гоцкага hruk, стараісьляндзкага hrokr 'варона'[3] або стараверхненямецкага (h)ruoho 'грак, сойка'[4].
Паводле менскага дасьледніка Алёхны Дайліды, які разьвівае ўсходнегерманскую этымалёгію імёнаў літоўскіх князёў і баяраў, імя Рукля азначае «які рыкае»[5].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Rukiel (Rukel)[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: оуби Роуклѧ же Репекьӕ (Галіцка-Валынскі летапіс); село Руклишки (1554 год)[7]; з ыменья Руклишского… з Руклишокъ и з другихъ Руклишокъ съ Колвелевскихъ (1567 год)[8]; учтивого Ивана Рукли (25 ліпеня 1578 году)[9]; учтивы Иванъ Рукля… звышъ мененого Ивана Рукли (30 ліпеня 1578 году)[10].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Ракілевічы (Rokilewicz) — літоўскі шляхецкі род з Троцкага павету[12].
На 1910 год існавала ваколіца Рукліна ў Аршанскім павеце, а таксама вёскі Цярэні-Рукалева, Руклі і фальварак Рукалева ў Сеньненскім павеце Магілёўскай губэрні[13].
На гістарычнай Аршаншчыне існуе вёска Руклі.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Ao. Prof. Dr. Hermann Reichert, Lexikon der altgermanischen Namen
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 880.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 135.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 214.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 25.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 210, 214.
- ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 8. — Вильна, 1870. С. 10.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 586.
- ^ Акты, издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 39. — Вильна, 1915. С. 9.
- ^ Акты, издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 39. — Вильна, 1915. С. 13.
- ^ Міндаў, кароль Літовіі, у дакумэнтах і сьведчаньнях / А. Жлутка. — Менск, 2005. С. 111.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 392.
- ^ Список населенных мест Могилевской губернии. — Могилев, 1910. С. 106, 168—169.