Мендэр
| Мендэр лац. Miender | |
| Mender | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Mende + Heri |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Мантэра, Мандр, Мінтар |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Мендэр» | |
Мендэр (Мантэра, Мандр, Мінтар) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Мантар, пазьней Мэндэр або Міндэр (Mantarius[1], Meender, Mender, Minder) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -менд- (-мант-, -мінд-) (імёны ліцьвінаў Мінціла, Мінтаўт, Мендрык; германскія імёны Mindilo, Mindelt, Mendrick) паходзіць ад стараверхненямецкага menden 'весяліцца, цешыцца'[3], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) паходзіць ад гоцкага harjis[4], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[5], германскага heru 'меч'[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: земля Кисменова а Минъторова (1440—1492 гады)[7]; Миколай Мантера (1567 год)[8]; Menderyszki (1744 год)[9].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Іван Мандр — уладальнік зямлі ў Гарадзенскай губэрні на 1890 год[10]
- Мечыслаў і Юзэф Мінтаровічы (Mintorowicz) — уладальнікі гаспадарак у Барсуках каля Докшыцаў на 1938 год[11]
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1094.
- ^ Brons B. Friesische Namen und Mitteilungen darüber. — Emden, 1877. S. 61—63.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 49.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1111.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Список землевладений в Гродненской губернии. — Гродна, 1890. С. 210.
- ^ Ryszard Sys, Wykaz właścicieli nieruchomości rolnych Województwa Wileńskiego w latach 1928—1939. Część III, publikacje «Pisarza hipotecznego zawarte w Dzienniku Województwa Wileńskiego za lata 1928—1939»