Азбут
Азбут лац. Azbut | |
Ásboð | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Aso + Boto |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Азбут» |
Азбут — мужчынскае імя.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Асбут або Азбат (Ásboð[1][2], Asboth[3]) — імя германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова ас- (ос-) (імёны ліцьвінаў Осман, Асьміна, Ашнар; германскія імёны Osman, Osminna, Asinar) паходзіць ад гоцкага *anseis, германскага ans 'паганскае боства, ідал'[5][6], а аснова -бут- (-бот-) (імёны ліцьвінаў Бутвід, Бутрык, Вільбут; германскія імёны Botvid, Butariks, Willebut) — ад усходнегерманскага but- з значэньнем 'корань, камель' (гепідзкае butilo 'камель')[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: человекъ… Норко Азбутовичь служба зуполная (24 жніўня 1554 году)[8].
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Hornby R. Danske navne — Træk af navngivningens historie. — G. E. C. Gads Forlag, 1951.
- ^ Ásboð, Nodic Names
- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 2006. S. 92.
- ^ Naumann H. Altnordische Namenstudien. — Berlin, 1912. S. 19.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 38.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 6.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
- ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 6. — Вильна, 1869. С. 28.