Ілбуць
| Ілбуць лац. Iłbuć | |
| Ilbuth | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Hilt + Buto Hilt + Bodo |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Ільбуць |
| Зьвязаныя імёны | Buothilt |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Ілбуць» | |
Ілбуць (Ільбуць), Ілбудзь — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Ілбод, Ілбут або Гілтыбота (Ilbodus[1], Ilbuth, Hiltiboto) і Бутгілт (Buothilt) — імёны германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -гілд- (-ілт-, -гелт-) (імёны ліцьвінаў Гільцін, Ілгут, Гільтэр; германскія імёны Hiltin, Illgut, Hilder) паходзіць ад германскага hildiō 'бой'[3], а аснова -бут- (-бот-) (імёны ліцьвінаў Бутвід, Бутрык, Вільбут; германскія імёны Botvid, Butariks, Willebut) — ад усходнегерманскага but- з значэньнем 'корань, камель' (гепідзкае butilo 'камель')[4] або ад асновы -буд- (-бод-)[5].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Ilbrand (Hildebrand), Hildegundis, Hildewigis, Hildmar, Hiltwin[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Матеи Илъбутевичъ (1565 год)[7]; Andrzej Iłbuć (1798 год)[8]; Benedykt Ilbuć (1805 год)[9]; Anastazja Iłbudź (1820 год)[10].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Мацей Ілбуцевіч — вількамірскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1565 году
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 553.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 319, 323, 825.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 103.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 21.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 104.
- ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 361.
- ^ Szczuczyn, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Lida, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Lida, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego