Перайсьці да зьместу

Ілбуць

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Ilbuth
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Hilt + Buto
Hilt + Bodo
Іншыя формы
Зьвязаныя імёны Buothilt
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Ілбуць»

Ілбуць — мужчынскае імя.

Ілбод, Ілбут або Гілтыбота (Ilbodus[1], Ilbuth, Hiltiboto) і Бутгілт (Buothilt) — імёны германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -гілд- (-ілт-, -гелт-) (імёны ліцьвінаў Гільцін, Ілгут, Гільтэр; германскія імёны Hiltin, Illgut, Hilder) паходзіць ад германскага hildiō 'бой'[3], а аснова -бут- (-бот-) (імёны ліцьвінаў Бутвід, Бутрык, Вільбут; германскія імёны Botvid, Butariks, Willebut) — ад усходнегерманскага but- з значэньнем 'корань, камель' (гепідзкае butilo 'камель')[4] або ад асновы -буд- (-бод-)[5].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Ilbrand (Hildebrand), Hildegundis, Hildewigis, Hildmar, Hiltwin[6].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Матеи Илъбутевичъ (1565 год)[7].

  1. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 553.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 319, 323, 825.
  3. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 103.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
  5. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 21.
  6. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 104.
  7. ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 361.