Доўгі
| Доўгі | |||||
| лет. Daugai | |||||
.jpg) Касьцёл | |||||
| |||||
| Першыя згадкі: | XIV стагодзьдзе | ||||
| Магдэбурскае права: | 1792 | ||||
| Краіна: | Летува | ||||
| Павет: | Аліцкі | ||||
| Раён: | Аліцкі | ||||
| Плошча: | 10 км² | ||||
| Насельніцтва (2018) | |||||
| колькасьць: | 993 чал. | ||||
| шчыльнасьць: | 99,3 чал./км² | ||||
| Часавы пас: | UTC+2 | ||||
| летні час: | UTC+3 | ||||
| Паштовы індэкс: | LT-64009 | ||||
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°21′30″ пн. ш. 24°20′40″ у. д. / 54.35833° пн. ш. 24.34444° у. д.Каардынаты: 54°21′30″ пн. ш. 24°20′40″ у. д. / 54.35833° пн. ш. 24.34444° у. д. | ||||
Доўгі на мапе Летувы   Доўгі | |||||
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |||||
| http://www.daugai.lt/ | |||||
Доўгі[1] (лет. Daugai) – места ў Летуве, на беразе возера Доўгага. Цэнтар староства Аліцкага раёну Аліцкага павету. Насельніцтва на 2018 год — 993 чалавекі. Знаходзяцца за 22 км на ўсход ад Аліты.
Доўгі — даўняе магдэбурскае мястэчка гістарычнай Троччыны.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Вялікае Княства Літоўскае[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
.jpg)
Першы пісьмовы ўпамін пра Доўгі (ням. Dowge) датуецца 1384 годам. У 1413 годзе ён увайшоў у склад Троцкага павету Троцкага ваяводзтва.
За часамі вялікага князя Вітаўта ў Доўгім збудавалі першы касьцёл. У 1503 годзе ён упамінаецца як мястэчка. 26 красавіка 1792 году кароль і вялікі князь Станіслаў Аўгуст Панятоўскі надаў Доўгаму Магдэбурскае права і герб.
Пад уладай Расейскай імпэрыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795 год) Доўгі апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Троцкім павеце Віленскай губэрні. Жыхары мястэчка бралі актыўны ўдзел у нацыянальна-вызвольным паўстаньні 1863—1864 гадоў.
За часамі Першай сусьветнай вайны ў 1915 годзе Доўгі занялі войскі Нямецкай імпэрыі
Найноўшы час[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Па польска-летувіскіх баях і падпісаньні пагадненьня паміж міжваеннай Польскай Рэспублікай і Летувой у 1919 годзе Доўгі апынуўся ў складзе Летувы. За часамі Другой сусьветнай вайны з чэрвеня 1941 да 1944 году мястэчка знаходзілася пад акупацыяй Трэцяга Райху.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Дэмаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- XIX стагодзьдзе: ~1880 год — 833 чал.[2]
- XXI стагодзьдзе: 2018 год — 993 чал.
Турыстычная інфармацыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Славутасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Касьцёл Божага Провіду (1862)
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Вялікі гістарычны атлас Беларусі. У 4 т. Т. 2. — Мінск, 2013. С. 88.
- ^ Wejssenhof J. Daugi // Słownik geograficzny... T. I. — Warszawa, 1880. S. 912.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Доўгі — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
| ||||||||