Пералая
| Пералая лац. Pierałaja | |||||
| лет. Perloja | |||||
 Касьцёл | |||||
| |||||
| Краіна: | Летува | ||||
| Павет: | Аліцкі | ||||
| Раён: | Аранскі | ||||
| Вышыня: | 109 м н. у. м. | ||||
| Насельніцтва: | 586 чал. (2011) | ||||
| Часавы пас: | UTC+2 | ||||
| летні час: | UTC+3 | ||||
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°12′52″ пн. ш. 24°24′52″ у. д. / 54.21444° пн. ш. 24.41444° у. д.Каардынаты: 54°12′52″ пн. ш. 24°24′52″ у. д. / 54.21444° пн. ш. 24.41444° у. д. | ||||
Пералая на мапе Летувы   Пералая | |||||
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |||||
Пералая (лет. Perloja) — вёска ў Летуве, на рацэ Мерачанцы. Цэнтар староства Аранскага раёну Аліцкага павету. Насельніцтва на 2001 год — 586 чалавек. Знаходзіцца за 19 км на захад ад Аранаў.
Пералая — даўняе магдэбурскае мястэчка гістарычнай Троччыны.
Назва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Мяркуецца, што тапонім Пералая можа паходзіць ад сугучнага асабістага імя[1].
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вялікае Княства Літоўскае
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Першы пісьмовы ўпамін пра Пералаю датуецца 1478 годам. У 1413 годзе яна ўвайшла ў склад Троцкага павету Троцкага ваяводзтва.
У XV ст. у Пералаі збудавалі касьцёл. У 1710 году мястэчка пацярпела ад мору. У 1792 годзе кароль і вялікі князь Станіслаў Аўгуст Панятоўскі надаў Пералаі Магдэбурскае права.
Пад уладай Расейскай імпэрыі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795 год) Пералая апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, у Троцкім павеце Віленскай губэрні. У 2-й палове XIX ст. у мястэчку было 113 будынкаў.
За часамі Першай сусьветнай вайны ў 1915 годзе Пералаю занялі войскі Нямецкай імпэрыі
Найноўшы час
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Па польска-летувіскіх баях і падпісаньні пагадненьня паміж міжваеннай Польскай Рэспублікай і Летувой у 1919 годзе Пералая апынулася ў складзе Летувы. За часамі Другой сусьветнай вайны з чэрвеня 1941 да 1944 году мястэчка знаходзілася пад акупацыяй Трэцяга Райху.
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Дэмаграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- XIX стагодзьдзе: ~1888 год — 790 чал, зь іх 738 каталікоў і 52 юдэі[2]
- XXI стагодзьдзе: 2001 год — 586 чал.
Турыстычная інфармацыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Славутасьці
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Касьцёл Найсьвяцейшай Панны Марыі і Сьвятога Францішка Азіскага (1928—1930, збудаваны паводле праекту Вацлава Міхневіча)
- Помнік Вітаўту Вялікаму (1930)
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Sabaliauskas A. «Iš kur jie?» — Vilnius: Lietuvių kalbos institutas, 1994. P. 258.
- ^ Słownik geograficzny... T. IX. — Warszawa, 1888. S. 143.
| ||||||||