Бугар

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Boger
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Bugo + Heri
Іншыя формы
Варыянт(ы) Богар, Букар, Багар
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Бугар»

Бугар (Букар), Богар (Бага́р) — мужчынскае імя.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Богер (Boger) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -буг- (-бук-) (імёны ліцьвінаў Букель, Бугень; германскія імёны Bukilo, Bugen) ёсьць скарочанай формай (гіпакарыстыкам) асновы -бург- (-борг-)[2], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) паходзіць ад гоцкага harjis[3], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[4], германскага heru 'меч'[5].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Браніслаў Вікенцевіч Бугарэвіч — каталік-мешчанін з ваколіцаў Коўны, які меў у валоданьні зямлю на 1889 год[6]

Букар (Bukar) гербу Юношалітоўскі шляхецкі род[7].

Багарэвічы (Bagarewicz) гербу Ляліва — літоўскі шляхецкі род зь Віленскага павету[8].

Багарэвічы (Bogarewicz) гербу Магіла — літоўскі шляхецкі род, вядомы на Віленшчыне[9].

Багрэвічы (Bagrewicz) — літоўскі шляхецкі род з Ашмянскага павету[10].

На 1904 год існавала сядзіба Букараўшчына (Букарэўшчына) у Смаленскім павеце Смаленскай губэрні[11].

На 1910 год існавала ваколіца Букарава (Букарэва) у Аршанскім павеце Магілёўскай губэрні[12].

На гістарычнай Случчыне існуе вёска Богараўшчына.

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1971. S. 121.
  2. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 62.
  3. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
  4. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  6. ^ Алфавитный список землевладельцев Ковенской губернии. — Ковна, 1889. С. 50.
  7. ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 4. — Warszawa, 1936. S. 302.
  8. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Rzeszów, 2001. S. 45.
  9. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Rzeszów, 2001. S. 105.
  10. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 6. — Rzeszów, 2006. S. 30.
  11. ^ Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 375.
  12. ^ Список населенных мест Могилевской губернии. — Могилев, 1910. С. 120.