Радаш

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Radusch
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Rado + суфікс з элемэнтам -ш- (-sch-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Радш, Раташ
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Радаш»

Радаш, Радш, Раташ — мужчынскае імя.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Ратш або Рач (Ratsch) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -рад- (-рат-) (імёны ліцьвінаў Радзівіл, Раталт, Конрад; германскія імёны Ratwilius, Ratolt, Konrad) паходзіць ад гоцкага *rêþs[2], германскага rad- 'рада'[3].

Ва Ўроцлаве адзначалася гістарычнае бытаваньне германска-славянскага імя Radusch[4].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: der Littowen gesinde… Radasch (1404 год)[5][6]; homines… Radoscha (8—13 сакавіка 1462 году)[7]; Миколаи Радошевичъ (1565 год)[8]; sioło Kirdeykowskie… Miś Radoszewicz z Maciejem synem… Lawryn Radoszewicz z Marcinem synem… Mis Radoszewicz (4 сьнежня 1554 году)[9]; Jakim Rataszewicz… Iwan Rataszewicz (1745 год)[10].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

На 1906 год існаваў засьценак Радашкава ў Полацкім павеце Віцебскай губэрні[12].

На гістарычнай Віленшчыне існуюць вёскі Радзюшы і Радзюшы-Тушча, на гістарычнай АршаншчынеРадзішына, на гістарычнай РэчыччынеРадуша, на гістарычнай Меншчыне мястэчка Радашкавічы.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 26.
  2. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 193.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  4. ^ Reichert H. Die deutschen Familiennamen: nach breslauer quellen des 13. und 14. Jahrhunderts. — Breslau, 1908. S. 55.
  5. ^ Das Marienburger Tresslerbuch der Jahre 1399—1409. — Königsberg, 1896. S. 315.
  6. ^ Ivoška D. Litauische historische Personennamen in dem Marienburger Tresslerbuch der Jahre 1399—1409 // Acta linguistica Lithuanica. T. 81, 2019. P. 99.
  7. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 274.
  8. ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 329.
  9. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 96—97.
  10. ^ Biolik M. Imiona poddanych klasztoru wigierskiego z 1745 roku // Prace Językoznawcze. Z. 10, 2008. S. 12—13.
  11. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 3. ― Вильна, 1904. С. 20.
  12. ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 299.