Велерат
| Велерат лац. Vielerat | |
| Welarat | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Welo + Rato |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Велерат» | |
Велерат — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Веларат або Велірад (Welarat, Welirad) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова вел- (імёны ліцьвінаў Велянт, Велют, Вяльмонт; германскія імёны Welant, Welut, Welamunt) паходзіць ад стараісьляндзкага welja 'абіраць' або стараангельскага wela 'багацьце, дастатак'[2], а аснова -рад- (-рат-) (імёны ліцьвінаў Радзівіл, Раталт, Конрад; германскія імёны Ratwilius, Ratolt, Konrad) — ад гоцкага *rêþs[3], германскага rad- 'рада'[4].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Станіслаў і Казімер Велераты — жыхары вёскі Лумбіцаў (Гарадзенскі павет), якія ўпамінаюцца ў 1729 годзе[5]
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1552.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 220.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 193.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Яўген Анішчанка, Штабинки инвентарь 1729 в Гродненском повете, Архіў гісторыка Анішчанкі, 12 чэрвеня 2016 г.