Ратман (імя)
| Ратман лац. Ratman | |
| Ratman | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Rato + Mann |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Радман, Радзіман |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Ратман» | |
Ратман, Радман (Радзіман) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Ратман або Радман, пазьней Радэман (Ratman, Radman, Rademann) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -рад- (-рат-) (імёны ліцьвінаў Радзівіл, Раталт, Конрад; германскія імёны Ratwilius, Ratolt, Konrad) паходзіць ад гоцкага *rêþs[2], германскага rad- 'рада'[3], а аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) — ад гоцкага manna[4], германскага man 'чалавек'[5].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Ratman[6].
У 1623 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаліся Christophorus Rhathmannus, Caukenen-Borussus… Johannes Rhattmannus, Tilsensis Borussus, у 1628 годзе — Johannes Rathmann, Kauckenensis Borussus, у 1634 годзе — Johannes Rathman, Dantiscanus Borussus[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Christophorus Radtman, Catanauensis Litvanus (1603 год)[8]; Radzimonowicz (1671—1681 гады)[9]; Jędrzeja Radmana (26 студзеня 1789 году)[10]; Andrzeja Radmana (21 лютага 1789 году)[11].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Ратманы — уніяты Ганчарскай парафіі[12].
На 1904 год існавала вёска Радаманава ў Гжацкім павеце Смаленскай губэрні[13].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1216.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 193.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 205.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 268, 271, 310, 353.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 163.
- ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 187.
- ^ Тяжбы литовских крестьян и жителей местечек с управителями имений: сборник документов. Ч. 2. — Вильнюс, 1961. С. 298.
- ^ Тяжбы литовских крестьян и жителей местечек с управителями имений: сборник документов. Ч. 2. — Вильнюс, 1961. С. 301.
- ^ Лаўрэш Л. Прыходы ў Ганчарах і Дакудаве // Лідскі летапісец. № 4 (92), 2020. С. 61—71.
- ^ Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 140.