Герод
| Герод лац. Gierod / Hierod | |
| Gaerod | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Gero + Roda |
| Іншыя формы | |
| Зьвязаныя імёны | Рутгер |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Герод» | |
Герод — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Герод або Гірод (Gaerod, Girod) і Рудгер (Rudger) — імёны германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -гер- (-гар-, -гір-) (імёны ліцьвінаў Гералт, Гермонт, Бутгер; германскія імёны Gerolt, Geromont, Butger) паходзіць ад стараісьляндзкага geirr, стараверхненямецкага gēr 'дзіда'[2], а аснова -грод- (-род-, -руд-) (імёны ліцьвінаў Рудалт, Родмант, Эйруд; германскія імёны Rudolt, Rodemund, Eirodus) — ад гоцкага hroþ 'слава, перамога'[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Michno Iwanowicz Gierodowicza… dobra Hui у Wiaziny po śmierci Koscuszka stryia ich prawem dziedzicznym na nie spadłe… Gierodowicza (15 сакавіка 1534 году)[4]; Michał Gierod (1690 год)[5].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Герадовічы (Gierodowicz) — прыгонныя зь вёскі Гердуцішкаў (Ашмянскі павет), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[6].
Гераты (Gierott) — літоўскі шляхецкі род зь Лідзкага павету[7].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 579, 581, 899.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 98.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 22.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 1 (1380—1584). — Vilnius, 1998. P. 121.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 218.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 331.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 73.