Маргер
Выгляд
Марґер лац. Margier / Marhier | |
Margger | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Marcho + Gero |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Марґер» |
Маргер — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Маргер (Margger[1], Marger[2], Margeir[3]) — імя германскага паходжаньня[4][5][6][7]. Іменная аснова -марх- (-марк-, -мерк-) паходзіць ад гоцкага marh 'конь'[7], аснова -мер- (-мар-, -мір-) (імёны ліцьвінаў Маргела, Валадзімер, Нетымер; германскія імёны Mergell, Waldmer, Nitimerus) — ад гоцкага і бургундзкага meris 'славуты, выбітны'[8], а аснова -гер- (-гар-, -гір-) (імёны ліцьвінаў Гералт, Гермонт, Бутгер; германскія імёны Gerolt, Geromont, Butger) — ад стараісьляндзкага geirr, стараверхненямецкага gēr 'дзіда'[9].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Marger (Хроніка Віганда)[10]; Gottfried Marger (1813 год)[11].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Маргер — літоўскі князь, які ўпамінаецца пад 1336 годам
Назву Маргер (польск. Margier) у гонар літоўскага князя атрымала паэма Ўладзіслава Сыракомлі.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Die Klostergemeinschaft von Fulda im früheren Mittelalter. Bd. 2.2: Untersuchungen. — München, 1978. S. 638.
- ^ Knudsen G. Danmarks gamle personnavne. Bd. 1: Fornavne. — København, 1948. S. 910.
- ^ Ray O. Vore navne: en etymologisk navnebok med fyldige utredninger. — Chicago, 1944. S. 238.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 572, 1095.
- ^ Jacob G. Die Ortnamen des herzogthums Meiningen. — Hildburghausen, 1894. S. 79.
- ^ Die Klostergemeinschaft von Fulda im früheren Mittelalter.. Bd. 3: Vergleichendes Gesamtverzeichnis der fuldischen Personennamen. — München, 1978. S. 287.
- ^ а б Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 24.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 98.
- ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 2. — Leipzig, 1863. S. 489—490.
- ^ Gottfried MARGER, Verein für Computergenealogie e.V. (CompGen)