Эйгер
Эйгер лац. Ejgier / Ejhier | |
ØygæiRR | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Eich + Gero |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Эгер |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Эйгер» |
Эйгер, Эгер — мужчынскае імя.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Эйгар або Эйгер (Eigar[1], ØygæiRR) — імя германскага паходжаньня[2][3]. Іменная аснова -эйх- (-эй-) (імёны ліцьвінаў Эйгерд, Эйман, Эймунт; германскія імёны Eygerðr, Eimann, Eymunt) паходзіць ад гоцкага agi 'лязо, булат, меч'[4], а аснова -гер- (-гар-, -гір-) (імёны ліцьвінаў Гералт, Гермонт, Бутгер; германскія імёны Gerolt, Geromont, Butger) — ад стараісьляндзкага geirr, стараверхненямецкага gēr 'дзіда'[5].
У Польшчы ў 1770 годзе адзначалася прозьвішча Eygier[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Грыгорей Ейкгеровичъ (13 ліпеня 1592 году)[7]; od panny Zuzanny Bolowny Hansowny Egierowey (25 чэрвеня 1625 году)[8]; Ja Zuzanna Bolewna Janowa Eygierowa, ia Chrystian Eygierowicz, syn y my Barbara y Hanna Janowny Eygierowny, corki iey, ziemianie krola iego mosci… panu Janu Eygieru... Susanna Bollewna Janowa Jegierowa. Christian Heggier (21 ліпеня 1625 году)[9]; pan oyciec moy Hanusowi Egierowi y małżonce iego zastawił a potem od samey Egierowey (10 студзеня 1632 году)[10].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Рыгор Эйгеравіч — літоўскі шляхціч, які ўпамінаецца ў 1592 годзе
- Ян (Ганус) Эйгер (Эгер) — віленскі зямянін, меў жонку Зузанну, сына Хрысьціяна, дачок Барбару і Ганну
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Eigar, Nordic Names
- ^ Peterson L. Nordiskt runnamnslexikon. — Institutet för språk och folkminnen, 2007.
- ^ ØygæiRR, Nordic Names
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 98.
- ^ Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 1: A—G. — Kraków, 2007. S. 428.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 30. — Вильна, 1904. С. 113.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 20. — Вильна, 1893. 284—285.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 20. — Вильна, 1893. С. 285—287.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 20. — Вильна, 1893. 305.