Перайсьці да зьместу

Людзіка

Дадаць спасылкі
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
(Перанакіравана з «Людыка (імя)»)
Людзіка
лац. Ludzika
Ludica
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Liudo + суфікс з элемэнтам -к- (-k-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Лютык, Лютка, Лідзейка, Лідака
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Людзіка»

Людзіка (Лютык, Лютка), Лідзейка (Лідака) — мужчынскае і жаночае імя, а таксама вытворнае ад іх прозьвішча.

Паходжаньне

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Людзіка, Люціка або Людэка, пазьней Лідэка (Liuticha, Ludica, Ludeca, Liedecke) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -люд- (-лют-) (імёны ліцьвінаў Людвін, Лютар, Людамонт; германскія імёны Liudwin, Liutar, Ludimunt) паходзіць ад гоцкага і бургундзкага liuþs, leuda 'люд, людзі'[2].

У Прусіі бытавала імя Людыка: Ludike (1419 год)[3]. У 1602 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Eberhardus Lutke, Regiomontanus Borussus, у 1612 годзе — Johannes Lutke, Lantzburgensis Borussus, у 1622 годзе — Johannes Lüdke… Regiomontani Borussi, у 1636 годзе — Nicolaus Lütke, Grudentino-Borussus, у 1637 годзе — Albertus Lüdkie, Regiomontanus Borussus, Martinus Lüdkie, Regiomontanus Borussus, Andreas Lüdkie, Regiomontanus Borussus, у 1647 годзе — Georgius Lüdcke, Grudentinus Borussus… Johannes Ludcke, Grudentinus Borussus, у 1649 годзе — Michael Liedtke, Marienburgensis Borussus[4]. У 1613 годзе ў папскай сэмінарыі ў Браўнсбэргу навучаўся Joannes Lidiek, Prutenus[5].

Германскае імя Ludeke бытавала ў XV ст. у Рызе[6].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Item Drewis Ludeke (1414 год)[7]; Luthko secretarius (3 верасьня 1429 году)[8]; Lewtke unsir secretarius (23 верасьня 1429 году)[9]; Luthke unser secretarius (5 і 17 жніўня 1430 году)[10]; bei herrn Maldirsigk und Ludeken (10 верасьня 1430 году)[11]; Johannis Luthek de Brzesie (21 кастрычніка 1430 году)[12]; пана Лютика (4 ліпеня 1475 году)[13]; Лютику… Лютику воз соли (6 сакавіка 1488 году)[14]; Волчъко Хренницъкии Лютикъ (30 чэрвеня 1489 году)[15]; люди нашы из Жыдча Лютикъ Русановичъ (30 сакавіка 1508 году)[16]; а Лютика Русоновича (2 ліпеня 1522 году)[17]; Петр Лидейкович (1537 год)[18]; Sthanko Lydzyeykyewycz… Jaczuk Lodzieyko (1552—1555 гады)[19]; Hryssko, Miszko a Roman Liudzikowiczy… Iwan Liudzikowic… Hawrylo Lidzkowicz (1558 год)[20]; Янъ Людковичъ[21], Войтехъ Лютковичъ[22] (1567 год); Терешко Лютикович… сестры своее, Мари Лютковны (12 красавіка 1617 году)[23]; Ambroży Lutik (1621 год)[24]; пань Крыштофъ Букгеновичъ Лютыкъ… Лютыку (26 чэрвеня 1647 году)[25]; Jan Stanisłowowicz Lutik, Marczin Stanisłowowicz Lutik, Jakub Stanisłowowicz Lutik, Jan Embrozieiowicz Lutik[26], Jan Stanisławowicz Liutyk, Marcin Stanisławowicz Liutyk, Jakub Stanisławowicz Liutyk, Jan Ambrożeiewicz Liutyk[27] (20 кастрычніка 1655 году); od Salomona Lutykiewicza (1690 год)[28]; Stanisława Lutyka, podczaszego Zmudzkiego (14 верасьня 1778 году)[29]; Uczciwego Bartłomieia Lidakiewicza <…> do Brata rodzonego Jakuba Lidakiewicza (1761 год)[30]; Petrum Lideyko (16 чэрвеня 1798 году)[31].

Носьбіты

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  • Людыка († 827) — кароль Мэрсіі
  • Лютка — сакратар вялікага князя літоўскага Вітаўта
  • Ганна Пятроўна і Ядвіга Пятроўна Лютыковічы — расенскія зямяне, якія ўпамінаюцца ў 1596 годзе[32]
  • Марына Іванаўна Людыховіч — упіцкая зямянка, якая ўпамінаецца ў 1611 годзе[33]

Лютыкі[a] гербаў Гіпацэнтаўр і Лебедзь — літоўскі шляхецкі род, які меў уладаньні на Жамойці.

Лідакевічы (Lidokiewicz, Lidakiewicz) — літоўскі шляхецкі род[35].

Люткевічы (Lutkiewicz) гербу Даліва — літоўскі шляхецкі род[36].

Глядзіце таксама

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Заўвагі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Прозьвішча роду зьвязваюць зь нямецкім прозьвішчам Lüttig[34]

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 355, 1031.
  2. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  3. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 53.
  4. ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 159, 204, 260, 368, 389, 488, 507.
  5. ^ Die Matrikel des päpstlichen Seminars zu Braunsberg 1578—1798. — Braunsberg, 1925. S. 67.
  6. ^ Siliņa-Piņķe R. Rufnamen in Riga im 15. Jahrhundert: Überlegungen über eine schichtenspezifische Namengebung // Die Stadt und ihre Namen. Bd. 2., 2013. S. 248.
  7. ^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 276.
  8. ^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 862.
  9. ^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 867.
  10. ^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 918, 924.
  11. ^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 934.
  12. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 136.
  13. ^ Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie. T. 1, 1366—1506. — Lwów, 1887. S. 70.
  14. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. P. 74.
  15. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 25 (1387—1546). — Vilnius, 1998. P. 288.
  16. ^ Грушевский А. С. Пинское Полесье. Т. 2. — К., 1903. С. 9.
  17. ^ Грушевский А. С. Пинское Полесье. Т. 2. — К., 1903. С. 37.
  18. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 62.
  19. ^ Писцовая книга Пинского и Клецкого княжеств, составленная Пинским старостою Станиславом Хвальчевским в 1552—1555 г. — Вильна, 1884. С. 481, 560.
  20. ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 85, 119, 214.
  21. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1285.
  22. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1352.
  23. ^ Историко-юридические материалы, извлеченные из актовых книг губерний Витебской и Могилевской, хранящихся в Центральном архиве в Витебске. Вып. 8. — Витебск, 1877. С. 345.
  24. ^ Rejestry popisowe pospolitego ruszenia szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1621 r. — Warszawa, 2015. S. 104.
  25. ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 493—494.
  26. ^ Akta zjazdów stanów Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Warszawa, 2009. S. 309.
  27. ^ Akta zjazdów stanów Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Warszawa, 2009. S. 329.
  28. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 105.
  29. ^ Историко-юридические материалы, извлеченные из актовых книг губерний Витебской и Могилевской, хранящихся в Центральном архиве в Витебске. Вып. 30. — Витебск, 1903. С. 136.
  30. ^ Ragauskaitė A. Kėdainiečių (lietuvių, lenkų) pavardžių formavimosi tendencijos XVII—XVIII amžiuje // Acta linguistica Lithuanica. T. 77, 2017. P. 66.
  31. ^ L, Mosėdžio miestelio ir aplinkinių kaimų senųjų gyventojų romos katalikų bažnyčios santuokos metrikų nuorašai
  32. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 4. ― Вильна, 1905. С. 57.
  33. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 8. ― Вильна, 1912. С. 409.
  34. ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 3. — Warszawa, 2015. S. 388.
  35. ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 7. — Warszawa, 1937. S. 331.
  36. ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 8. — Warszawa, 1937. S. 22.
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Людзіка&oldid=2577698»