Мундэрых (імя)
| Мундэрых лац. Munderych | |
| Munderich | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Mund + Rih |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Мондрык |
| Зьвязаныя імёны | Richmont |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Мундэрых» | |
Мундэрых, Мондрык — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Мундэрых, Мундэрык або Мондэрых (Munderich, Mundericus, Monderich) і Рыхмонт (Richmont) — імёны германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова аснова -мунд- (-мунт-, -монт-) (імёны ліцьвінаў Монтгерд, Валімонт, Жыгімонт; германскія імёны Mundgerd, Walmont, Sigimunt) паходзіць ад германскага *mundô 'рука, абарона, крэўнасьць'[2] або гоцкага munds 'моц розуму, імкненьне', mundrs 'гарлівы, палкі'[3], а аснова -рых- (-рык-) (імёны ліцьвінаў Дзітрык, Індрых, Эрык; германскія імёны Hindrich, Ditricus, Erik) — ад гоцкага reiks 'магутны'[4], германскага rikja 'магутны, каралеўскі'[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Лавринъ Мондриковичъ (1566 год)[6]; wies Pruszance. Klim Mondrygayło, ma synow czterech — Kazimierza, Krzysztopha (6 лістапада 1678 году)[7].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Мундэрых зь Лянгру (каля 540 — каля 580) — францкі біскуп, Сьвяты
- Мундэрых (каля 500 — 532 або 533) — прынц з дынастыі Мэравінгаў
- Арцём, Іван і Алесь Мондрыкі — жыхары вёскі Забароўя Ніжняга (Віцебскае ваяводзтва), якія ўпамінаюцца ў 1773 годзе[8]
На 1906 год існавала вёска Мандрыкі ў Невельскім павеце Віцебскай губэрні[9].
На 1909 год існавала ўрочышча Мандрычына ў Менскім павеце Менскай губэрні[10].
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1135, 1255, 1267.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 180.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 188.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 206.
- ^ Документы Московского архива Министерства юстиции. Т. 1. — М., 1897. С. 240.
- ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 330.
- ^ Яўген Анішчанка, инвентарь Янова 1773 в Витебском воеводстве, Архіў гісторыка Анішчанкі, 7 сьнежня 2015 г.
- ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 258.
- ^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 118.