Эйдрыг

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Heideric
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Heido + Rick
Іншыя формы
Варыянт(ы) Эйдрык
Зьвязаныя імёны Rihheid
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Эйдрыг»

Эйдрыг, Эйдрык — мужчынскае імя.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Гайдрых або Гейдэрык, пазьней Гайтрыг або Айдрых (Haidrich, Heidericus, Heitrig[1], Eidrich[2]) і Рыхгейд (Rihheid[3]) — імёны германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова -гейд- (-гайд-, -гейт-) (імёны ліцьвінаў Гайдэла, Гейдмант, Вільгейда; германскія імёны Heidilo, Heidmund, Williheid) паходзіць ад гоцкага haidus 'від, вобраз'[5] або haithi 'поле'[6], а аснова -рых- (-рык-) (імёны ліцьвінаў Дзітрык, Індрых, Эрык; германскія імёны Hindrich, Ditricus, Erik) — ад гоцкага reiks 'магутны'[7], германскага rikja 'магутны, каралеўскі'[8].

Ад нямецкага імя Eidrich паходзіць літоўскае шляхецкае прозьвішча Эйдрыгевіч[2].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Mikołaj Adamowicz Eydrygiewicz (1667 год)[2]; Mikołaj Eydrzykiewicz [Eydrykiewicz] (1690 год)[9].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Эйдрыгевічы (Эйдрыкевічы) — літоўскі шляхецкі род, які меў уладаньні на Жамойці.

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 726.
  2. ^ а б в Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 1. — Warszawa, 2015. S. 629.
  3. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1263.
  4. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l'ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 121.
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 20.
  6. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 121.
  7. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 188.
  8. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 206.
  9. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 47.