Эрык
Эрык лац. Eryk | |
Erik | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Eich + Rick |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Ерык, Ірык, Арык, Эйрых |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Эрык» |
Эрык (Ерык, Ірык, Арык), Эйрых — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Эрых, Эйрых або Эрык, пазьней таксама Ірык (Erich, Eurich, Erik, Yric, Orikus[1]) — імя германскага паходжаньня[2][3]. Іменная аснова -эйх- (-эй-) (імёны ліцьвінаў Эйгерд, Эйман, Эймунт; германскія імёны Eygerðr, Eimann, Eymunt) паходзіць ад гоцкага agi 'лязо, булат, меч'[4], а аснова -рых- (-рык-) (імёны ліцьвінаў Дзітрык, Індрых, Мондрык; германскія імёны Hindrich, Ditricus, Monderich) — ад гоцкага reiks 'магутны'[5], германскага rikja 'магутны, каралеўскі'[6].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Eryk[7].
У Прусіі бытавала імя Эрык: Eryke (1401 год)[8].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Ericus et Romani Swirzkych [sigilla] (20 студзеня 1433 году)[9]; слуги светъславъскии щитныи… Ирикъ (каля 1492 году)[10]; наместникъ Шошольский… Ирикъ Михновичъ… съ слугами Ирыковыми (1518—1522 гады)[11]; Ирыкъ Олехнович (1528 год)[12]; terra mea nomine Jerikowczyzna (1529 год)[13]; ротъмистръ короля его милости панъ Ирикъ Рокитницкии (14 або 15 і 29 красавіка 1537 году)[14]; Ирикъ Янович (30 ліпеня 1545 году)[15]; до Каспора Ириковича (каля 1563 году)[16]; пани Малъхоровая Орыковичовая (1565 год)[17]; Ерикъ Сеневичъ (1566 год)[18]; родъ его милости пана Бартоша Ериковичъ… раба своего Варфоломея (Ериковича) (1634 год)[19]; Woyciech Monwid Irzykowic (3 лютага 1663 году)[20]; паномъ Войтехомъ Ириковичемъ (10 лютага і 7 жніўня 1665 году)[21].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Эйрых († 484) — кароль вэстготаў
- Эрык Анундсон († 882?) — кароль Швэцыі
- Эрык I Крывавая Сякера (885—954) — кароль Нарвэгіі
- Эйрык Раўдзі (950—1003) — скандынаўскі мараплавец і першаадкрывальнік, які заснаваў першае пасяленьне ў Грэнляндыі
- Эйрык Гокансан (957—1024) — рэгент Нарвэгіі
- Эрык I (1070? — 1103) — кароль Даніі
- Эрык IX Сьвяты (каля 1120—1160) — кароль Швэцыі, Сьвяты
- Эрык Сьвірскі († па 1434) — літоўскі баярын, заснавальнік роду Сьвірскіх
- Ірык Алехнавіч — ашмянскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
- Мальхер Арыковіч — літоўскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1565 году
- Барташ Эрыковіч — літоўскі шляхціч, які ўпамінаецца ў 1634 годзе
- Юры Манвід Ірыковіч — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, вількамірскі маршалак, які ўпамінаецца ў 1646 годзе[22]
- Эрых Марыя Рэмарк (1898—1970) — нямецкі пісьменьнік
Эрыхі (Erych) — літоўскі шляхецкі род зь Віленскага павету[23].
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Orikus, Nordic Names
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 465—466.
- ^ Усціновіч А. Слоўнік асабовых уласных імён. — Менск, 2011. С. 225.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 188.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 206.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 43.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925.S. 27.
- ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 94.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. P. 159.
- ^ Литовская метрика. Т. 1. — Петербург, 1903. С. 1417—1419.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 59.
- ^ Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 263.
- ^ Литовская метрика. Книга № 228. — Москва, 2008. С. 82, 87.
- ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 81.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1—2, ч. 3, т. 1. — Юрьев, 1914. С. 701.
- ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 139.
- ^ Документы Московского архива Министерства юстиции. Т. 1. — М., 1897. С. 372.
- ^ Рукописное отделение Виленской публичной библиотеки. Вып. 1. — Вильна, 1871. С. 140.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 3. Акты Брестского гродского суда. — Вильна, 1870. С. 392.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 5. — Вильна, 1871. С. 28, 36.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 10. ― Вильна, 1913. С. 223.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 480.