Рыгала
| Рыгала лац. Rygała / Ryhała | |
| Ricgela | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Rick + Gelo |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Рыгайла, Рыкайла |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Рыгала» | |
Рыгала, Рыгайла, Рыкайла — мужчынскае і жаночае імёны і вытворнае ад іх прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Рыгела або Рыгайл (Ricgela, Rigail[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -рых- (-рык-) (імёны ліцьвінаў Дзітрык, Індрых, Эрык; германскія імёны Ditricus, Hindrich, Erik) паходзіць ад гоцкага reiks 'магутны'[3], германскага rikja 'магутны, каралеўскі'[4], а аснова -гайл- (-гал-, -гел-) (імёны ліцьвінаў Відзігайла, Інгела, Монтгайла; германскія імёны Widigail, Ingeila, Montigel) — ад гоцкага і бургундзкага gails 'жвавы, свавольны, ганарысты'[5].
У Польшчы ў 1546 годзе і ў XVIII ст. адзначалася прозьвішча Rygiel[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Рикайло (паміж 1387 і 1392 гадамі)[7][8]; Trochim Regieliew (1558 год)[9]; дочки, едну Ригайлу (Хроніка літоўская і жамойцкая)[10].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Рыкайла — літоўскі баярын, які ўпамінаецца паміж 1387 і 1392 гадамі
- Рыгор Станіслававіч Рыгала (Рэгала) — расенскі зямянін, які ўпамінаецца ў 1582 годзе[11]
Рэгелі — літоўскі шляхецкі род[12].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Le livre du recteur: catalogue des étudiants de l'Acad. de Genève de 1559 à 1859. — Geneve, 1860. P. 219.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 567.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 188.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 206.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 4: Pl—St. — Kraków, 2013. S. 227.
- ^ Поручная грамота за Гридка Константиновича (1387—1392), Fontes historiae Magni Ducatus Lithuaniae
- ^ Грамоти XIV ст. — Київ, 1974. С. 108.
- ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 143.
- ^ ПСРЛ. Т. 32. — М., 1975. С. 63.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 1. ― Вильна, 1901. С. 80
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Р, Згуртаваньне беларускай шляхты