Рыбалт
| Рыбалт лац. Rybałt | |
| Ribald | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Rih + Bald |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Рыбэльт |
| Зьвязаныя імёны | Baldarich |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Рыбалт» | |
Рыбалт (Рыбэльт) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Рыбальд (Ribald) і Бальдарых (Baldarich) — імёны германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -рых- (-рык-) (імёны ліцьвінаў Дзітрык, Індрых, Эрык; германскія імёны Ditricus, Hindrich, Erik) паходзіць ад гоцкага reiks 'магутны'[2], германскага rikja 'магутны, каралеўскі'[3], а аснова -балд- (-болд-, -болт-) (імёны ліцьвінаў Бальдвін, Бірыбольд, Румбольд; германскія імёны Baldwin, Beribald, Rumbold) — ад гоцкага *balth, стараверхненямецкага bald 'сьмелы, адважны'[4][5].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Bałdrzych (Bałdrzyk)[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Ян Рибалтъ[7], Станиславъ Рибалтъ[8], Янъ Петровичъ Рибалт[9] (1528 год); з Дорогичина… Рыбалты (1533—1535 гады)[10]; Петръ Рыбалть[11], Миколай Рыбалть[12], Янъ Якубовичъ Рыбалть[13], Бартошъ Яновичъ Рыбалть… Янъ Петровичъ Рыбалть[14] (1567 год); люди в том селе Древиниках… Миколаи Рыбалтъ Ромашковичъ з сынми Щепаном а Стасемъ (5 траўня 1582 году)[15]; Krzysztof Rybałtowicz (16 траўня 1661 году)[16].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Ян і Станіслаў Рыбальты — бельскія баяры, якія ўпамінаюцца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
- Ян Пятровіч Рыбалт — бельскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
- Якуб, Фёдар і Іван Рыбалтовічы — жыхары вёскі Бяркоўшчыны (Ашмянскі павет), якія ўпамінаюцца ў 1718 годзе[17]
Рыбэльты (Rybelt) — літоўскі шляхецкі род з ваколіцаў Сьвянцянаў[18].
На гістарычным Падляшшы існуе вёска Рыбалты, на гістарычнай Аршаншчыне — Рыбалтова.
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 240, 1258.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 188.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 206.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 50.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 10.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 207.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 116, 145.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 117.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 119.
- ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 32.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 917.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 918.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 925.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1132.
- ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 225—226.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 10. — Вильна, 1879. С. 279, 281.
- ^ Яўген Анішчанка, Берковщина инвентарь 1718 г. Ошмянский повет, Архіў гісторыка Анішчанкі, 9 красавіка 2019 г.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 171.