Перайсьці да зьместу

Мармонт

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Marmund
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Maro + Munt
Іншыя формы
Варыянт(ы) Мірмант, Марымонт
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Мармонт»

Мармонт (Мірмант), Марымонт — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Мармунд, Марымунда, Мірамунда або Мірамунд, пазьней Мармант (Marmundus[1], Marimundo, Miramunda[2], *Miramund[3], Marmont[4]) — імя германскага паходжаньня[5]. Іменная аснова -мер- (-мар-, -мір-) (імёны ліцьвінаў Маргела, Валадзімер, Нетымер; германскія імёны Mergell, Waldmer, Nitimerus) паходзіць ад гоцкага і бургундзкага meris 'славуты, выбітны'[6], а аснова -мунд- (-мунт-, -монт-) (імёны ліцьвінаў Монтгерд, Валімонт, Жыгімонт; германскія імёны Mundgerd, Walmont, Sigimunt) — ад германскага *mundô 'рука, абарона, крэўнасьць'[7] або гоцкага munds 'моц розуму, імкненьне', mundrs 'гарлівы, палкі'[8]. Апроч таго, адзначалася старажытнае германскае імя Merimanda[9].

Германскі характар літоўскіх імёнаў з асновай -монт- (-мант-) — як і запазычаньне самой асновы з германскіх моваў — сьцьвердзілі францускі лінгвіст-германіст Раймонд Шмітляйн[10] і амэрыканскі лінгвіст Альфрэд Зэн[11].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: głównemu kmiecia swego w dzierżawie poiurskiei ymieniem Pelda z synami iego Marmonthem у Szymonem у z grunthami za dziesięć kop w ziemi kurthenskiei wiecznie y na wieki przedali (29 траўня 1521 году)[12]; Jerzy Mirmont… Jerzy Milmont (9 лютага 1785 году)[13]; Michał Antoni Marmantowicz (1810 год)[14]; Anna Marmontowicz (1818 год)[15].

На тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Мармантовіч у летувізаванай форме[17]

У XIX ст. каля Сьвіранаў існаваў засьценак Марымант (Marymont)[18].

На 1910 год існаваў фальварак Марымант (Марымонт) у Клімавіцкім павеце Магілёўскай губэрні[19].

  1. ^ Bergh L. Ph. C. Historische beschouwing der Nederlandsche Eigennamen // Taalkundig magazijn of gemengde bijdragen tot de kennis der Nederduitsche taal. 4o Deel, 1842. S. 572.
  2. ^ Noms de femmes relevés dans les divers cartulaires étudiés // Genèse médiévale de l'anthroponymie moderne. Tome II-2 : Persistances du nom unique. — Tours, 1992. P. 231—242.
  3. ^ Jean Tosti, Noms commençant par M, Dictionnaire des noms de famille de France et d’ailleurs
  4. ^ Ferguson R. The Teutonic Name-system Applied to the Family Names of France, England, & Germany. — London, 1864. P. 369.
  5. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 180.
  6. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  7. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 180.
  8. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  9. ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 3: Die Burgunder, Schlußwort. — Berlin und Leipzig, 1936. S. 140.
  10. ^ Schmittlein R. Toponymes finnois et germaniques en Lituanie // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1948. P. 102.
  11. ^ Senn A. Zur Bildung litauischer Gewässernamen // Annali. Sezione Slava. Istituto Universitario Orientale di Napoli. 2 (1959). P. 46.
  12. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 1 (1380—1584). — Vilnius, 1998. P. 101.
  13. ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 392, 395.
  14. ^ Grodno św. Franciszka Ksawerego (Fara), Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  15. ^ Grodno św. Franciszka Ksawerego (Fara), Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  16. ^ Witkowski A. M. Jan Paweł II. Pontyfikat. Fakty. Osoby. Wydarzenia. — Gdańsk, 2011. S. 57.
  17. ^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 2. — Vilnius, 1989. P. 165.
  18. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 135.
  19. ^ Список населенных мест Могилевской губернии. — Могилев, 1910. С. 73.