Вілян
Выгляд
Вілян лац. Vilan | |
Willana | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Wilo + суфікс з элемэнтам -н- (-n-) |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Віліян |
Вытворныя формы | Вілень, Вілун |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Вілян» |
Вілян (Віліян) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вілана або Віляна і Вілан (Willana, Willan[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -віл- (імёны ліцьвінаў Вільбут, Вільгейда, Мунтвіл; германскія імёны Willebut, Williheid, Muntwil) паходзіць ад гоцкага wilja 'воля'[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Андрушко а Павелъ Вилиянъ (12 лютага 1505 году)[4]; Wilany… Willanowicze (1744 год)[5].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]На 1905 год існавала ўрочышча Вілян у Бельскім павеце Гарадзенскай губэрні[6]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Ferguson R. The Teutonic Name-system Applied to the Family Names of France, England, & Germany. — London, 1864. P. 123.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1144, 1593.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 9.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Указатель населенным местностям Гродненской губернии, с относящимися к ним необходимыми сведениями. — Гродна, 1905. С. 56.