Зіцін
Выгляд
Зіцін лац. Zicin | |
Sittin | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Sito + суфікс з элемэнтам -н- (-n-) |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Жыцень, Жыдэн |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Зіцін» |
Зіцін (Жыцень, Жыдэн) — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Сіцін або Зіцін, пазьней Сыдэн (Sittin, Sidden[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова сід- (сіт-, зыд-) (імёны ліцьвінаў Сіціла, Жыдавін, Сыдэр; германскія імёны Sitil, Sidewine, Sidierius) паходзіць ад гоцкага sidus 'звычай, нораў'[3][4].
У Ноўгарадзе бытавалала імя Жыдзена (Жидена)[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Zitinowicz (1802—1803 гады)[6]; Franciszka Żydenowicz (1838 год)[7].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]На 1913 год існавала мясцовасьць Жыценішкі або Гай (Życieniszki alias Gaj) у Немянчынскай парафіі[8].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Ferguson R. The Teutonic Name-system Applied to the Family Names of France, England, & Germany. — London, 1864. P. 431.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1315.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 196.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 198.
- ^ Зализняк А. А. Древненовгородский диалект. 2-е изд. — М., 2004. С. 739.
- ^ Stepukonienė I., Mickienė I. Personal Names in Baptismal Records of Seredžius of the Early Nineteenth Century (1802—1803) // Lituanistica. Vol. 65. Nr. 2, 2019. P. 109.
- ^ Kowno, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Parafia niemenczyńska w 1913 r., Genealogia Wileńszczyzny