Рандзін
| Рандзін лац. Randzin | |
| Randin | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Rando + суфікс з элемэнтам -н- (-n-) |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Рандзін» | |
Рандзін (Рэндына) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Рандзін, Рандзен або Рэнцін (Randinus[1], Randenus[2], Rentini) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -ранд- (-рант-, -рэнд-) (імёны ліцьвінаў Атрант, Ерандзь; германскія імёны Aderando, Herrand) паходзіць ад германскага rant 'край шчыта'[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Андрей Рендына, бояринъ волости Веленской (23 жніўня 1549 году)[5]; на име Матей Рандинъ (16 траўня 1585 году)[6].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Boullón Agrelo A. I. Antroponimia medieval galega (ss. VIII–XII). — Tübingen, 1999. P. 385.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 187.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1246.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 204.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 118.
- ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 26. — Вильна, 1899. С. 153.