Эндзінь
| Эндзінь лац. Endziń | |
| Entin | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Ente + суфікс з элемэнтам -н- (-n-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Андзін, Андзеня |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Эндзінь» | |
Эндзінь — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Энцін, пазьней Антын або Антэн (Entin, Antin[1], Anten[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова анд- (ант-, энд-) (імёны ліцьвінаў Эндзель, Янтаўт, Андрык; германскія імёны Endil, Antolt, Andricus) паходзіць ад гоцкага *andja 'востры канец, пік'[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Anna Andzienia (1703 год)[5].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]На 1906 год існавалі фальваркі Андзіны і Андынава ў Дрысенскім павеце Віцебскай губэрні[7].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Antroponimia Altomedieval en Galicia (4ª Ed.), Celtiberia.net — Prehistoria, Protohistoria e Historia antigua
- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1954. S. 167.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 102, 1139.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 52.
- ^ Kryniczyn lata 1697—1703 rejestr chrztów kościelnych
- ^ Землевладение в Курляндской губернии. — Митава, 1912. С. 228.
- ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 159.