Вісун
| Вісун лац. Visun | |
| Wisun | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Wiso + суфікс з элемэнтам -н- (-n-) |
| Іншыя формы | |
| Вытворныя формы | Вісень |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Вісун» | |
Вісун — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вісун (Wisun) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -віс- (-віз-, -веш-) (імёны ліцьвінаў Вісігерд, Вісімунт, Вішымут; германскія імёны Wisigard, Wisemund, Vismuot) паходзіць ад гоцкага wis 'мудры, абазнаны'[2].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Гертруда Вісуноўна (Gertruda Wissunówna, Wisunowna) — інфлянцкая шляхцянка, якая ўпамінаецца ў XVII стагодзьдзя[3]
У дэкрэце Троцкага падкаморскага суду ўпамінаўся маёнтак і возера Вісуны[4].
На 1902—1906 гады існаваў фальварак (вёска) Вісуны ў Рэжыцкім павеце Віцебскай губэрні[5][6].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1622.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Szlachta polsko-inflancka wobec przełomu: Materiały z dyneburskich akt grodzkich i ziemskich z lat 1764—1775. — Toruń, 2018. S. 498.
- ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 157.
- ^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 2. — Warszawa, 1902. S. 691.
- ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 331.