Лангін
| Ланґін лац. Łangin / Łanhin | |
| Langin | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Lang + суфікс з элемэнтам -н- (-n-) |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Ланґін» | |
Лангін — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Лангін або Ленгін (Langin, *Lengin[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -ланг- (-лонг-, -ланк-) (імёны ліцьвінаў Лангвін, Лянгерд, Воланг; германскія імёны Langwin, Langarda, Wolank) паходзіць ад старагерманскага lung 'хуткі'[3] або гоцкага laggs, стараангельскага long 'доўгі'[4],
У ваколіцах Мэмэлю бытавала прозьвішча Langin[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: на человека тяглого Дмитра Лонгиновича (29 верасьня 1530 году)[6].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Лянкенік (Lankenike у 1331 годзе) — былая вёска каля Каранова ў Прусіі[7].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Kaufmann H. Altdeutsches Namenbuch: Bd. 1. Altdeutsche Personennamen. Ergänzungsband. — München, 1968. S. 226.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 391.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 157.
- ^ LANGIN, Verein für Computergenealogie e.V. (CompGen)
- ^ Беларускі архіў. Т. 2. — Менск, 1928. С. 25.
- ^ Палмайтис Л. Предложение по научной русификации исконных наименований перешедшей в состав России северной части бывшей Восточной Пруссии. — Европейский институт рассеянных этнических меньшинств, 2003. С. 54.