Ятвіл
| Ятвіл лац. Jatvił | |
| Attavill | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Adi + Willo |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Ядвіл, Ядвіла, Едзівіл, Гадвіл |
| Зьвязаныя імёны | Вілят |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Ятвіл» | |
Ятвіл (Ядвіл, Ядвіла, Едзівіл, Гадвіл) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Атавіл (Attavill[1]) і Вілят або Віляд (Wiliatus[2], Williad) — імёны германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -гад- (-ад-, -ат-) (імёны ліцьвінаў Ядвіга, Гатман, Бернат; германскія імёны Hadwig, Hadoman, Bernat) паходзіць ад гоцкага *haþus[4], германскага hathu 'бой'[5], а аснова -віл- (імёны ліцьвінаў Вільгерд, Вільгейда, Мунтвіл; германскія імёны Vilgard, Williheid, Muntwil) — ад гоцкага wilja 'воля'[6]. Апроч таго, адзначалася старажытнае германскае імя Edoildis (Ed-oildis)[7], Hadowildis[8].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Едивила (умова 1219 году); Edwił Otewicz (XV—XVI ст. паводле выпісу XIX ст.)[9]; людеи… Петра Етъвиловича (20 студзеня 1523 году)[10]; Wilem Jadwił (20 кастрычніка 1655 году)[11]; Hodwił (1670 год)[12]; Jakub Jadwiło (9 лютага 1785 году)[13].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Köbler G. Germanisches Wörterbuch. 5. Auflage, 2014.
- ^ Meyer-Lübke W. Romanische Namenstudien. I. Die altportugiesischen Personennamen germanischen Ursprungs // Sitzungsberichte der Philosophisch-Historischen Classe der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Bd. 149. — Wien, 1905. S. 53.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1601.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 70.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 87.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Polyptyque de l'Abbaye de Saint-Germain des Prés rédigé au temps de l'Abbé Irminon et publié par Auguste Longnon. T. 1. — Paris, 1895. P. 301, 376.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 119.
- ^ Būga K. Apie lietuvių asmens vardus. — Vilnius, 1911. P. 41.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 12 (1522—1529). — Vilnius, 2001. P. 203.
- ^ Akta zjazdów stanów Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Warszawa, 2009. S. 312, 332.
- ^ Bystroń J. Nazwiska polskie. — Lwów, 1936. S. 283.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 401.