Гільцін
Гільцін лац. Hilcin | |
Hiltin | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Hilto + суфікс з элемэнтам -н- (-n-) |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Гільцін» |
Гільцін — мужчынскае імя.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Гілдзін або Гілцін (Hiltin, Hildin) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -гілд- (-ілт-, -гелт-) паходзіць ад германскага hildiō 'бой'[2]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Ілбуць, Ілгут, Гільтэр, Гельтман. Адзначаліся германскія імёны Ilbuth (Hiltiboto), Illgut (Hiltgudis), Hilder, Heltmann (Hiltiman).
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Helt, Hiltosz, Hildebrand, Hildegundis, Hildmar, Hildewigis, Hiltwin, Mathildis[3].
У Прусіі (ваколіцы Мэмэлю) бытавала імя Ілгаўд[a]: Pawel Illgawd (1511—1520 гады)[5], таксама існавалі вёскі Maszerim Ilgaude і Ilgauden[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: светъки… Матъфеика Гильтиновича (11 верасьня 1538 году)[7].
Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 821.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 103.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 104.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 130.
- ^ Rowell S. C. Aspects of settlement in the Klaipėda District (Memelland) in the late fifteenth and early-sixteenth centuries // Acta historica universitatis Klaipedensis. T. 11, 2005. P. 29.
- ^ Kiseliūnaitė D. Klaipėdos krašto toponimai. Istorinis ir etimologinis registras. — Vilnius, 2020. P. 98.
- ^ Литовская метрика. Книга № 228. — Москва, 2008. С. 206.