Нерын
| Нерын лац. Nieryn | |
| Nerin | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Noro + суфікс з элемэнтам -н- (-n-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Нерэн |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Нерын» | |
Нерын (Нерэн) — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Нерын або Нарын, пазьней Норын (Nerin, *Narin[1], Norin[2][3]) — імя германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова -нар- (-нор-) (імёны ліцьвінаў Нарэла, Нарвід, Нарымунт; германскія імёны Narelo, Norvid, Normund) паходзіць ад гоцкага nasjan 'захоўваць, ратаваць'[5], стараверхненямецкага -neri 'уратаваньне, утрыманьне'[6].
У Прусіі бытавала імя Noryn[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Андрухъ Нереновичъ (1566 год)[8].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Дыянізі Сівоха Нерыновіч — уладальнік зямлі ў Полацкім павеце на 1878 год[9]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Haubrichs W. Frühe alemannische Personennamen (4. — 8. Jahrhundert): Eine komparatistische Studie // Alemannien und der Norden. — Berlin, 2004. S. 90.
- ^ Kruken K., Stemshaug O. Norsk Personnamnleksikon. — Det Norske Samlaget, 1995.
- ^ Norin, Nordic Names
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1153.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 187.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 72.
- ^ Документы Московского архива Министерства юстиции. Т. 1. — М., 1897. С. 217.
- ^ Памятная книжка Витебской губернии. На 1878 год. — Витебск, 1878. С. 345, 347.