Кесьцень

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Kestin
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Geste + суфікс з элемэнтам -н- (-n-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Касьцін, Гасьцін, Гаштын
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Кесьцень»

Кесьцень, Касьцін, Гасьцін, Гаштын — мужчынскае імя.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Гесьцін, Гейсьцін, Касьцін або Кесьцін, пазьней Гастэн (Gestin, Geistin[1], Castinus[2], Kestin, Gasten[3]) — імя германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова -гаст- (-каст-, -гест-) (імёны ліцьвінаў Гестар, Каштарт, Гаштольд; германскія імёны Gaster, Kastert, Gastald) паходзіць ад гоцкага і германскага gasts 'госьць, вандроўнік'[5]

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: в Крожех на имя Шевлянъ, шестнадцать чоловековъ, куничников… а Кестеня (1440—1492 гады)[6]

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Шчасны Пятрашавіч Гаштынавіч — расенскі зямянін, які ўпамінаецца ў 1590 годзе[7]
  • Малгарэта Янаўна Рыгораўна Юр’евіч Гасьціновіч — расенская зямянка, якая ўпамінаецца ў 1598 годзе[8]

У канцы XVIII ст. на гістарычнай Амсьціслаўшчыне адзначаўся шляхецкі род Касьціновічаў[9].

У XVI ст. існавала сяло Гаштына або Гашціны (Гоштына, Гоштины) у Жамойцкім старостве[10].

На 1910 год існаваў фальварак Гастынічы ў Сеньнескім павеце Магілёўскай губэрні[11].

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Socin A. Mittelhochdeutsches Namenbuch. — Basel, 1903. S. 415, 657, 719.
  2. ^ Bruckner W. Die Sprache der Langobarden. — Strassburg, 1895. S. 254.
  3. ^ Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. S. 36.
  4. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 605.
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  6. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 49.
  7. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 2. ― Вильна, 1903. С. 86.
  8. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 5. ― Вильна, 1907. С. 67.
  9. ^ Анішчанка Я. Шляхецкія ваколіцы ўсходнебеларускіх губерняў 1783—1785 і 1798—1799 // Годнасьць. № 1 (3), 1997. С. 19.
  10. ^ Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 82.
  11. ^ Список населенных мест Могилевской губернии. — Могилев, 1910. С. 168.