Гівін
| Гівін лац. Givin / Hivin | |
| Givin | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Givo + суфікс з элемэнтам -н- (-n-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Гівень, Ківін |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Гівін» | |
Гівін (Ківін), Гівень — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Гівін (Givin) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -гіў- (-геў-) паходзіць ад асновы -гіб- (-кіб-)[1][2].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: просилъ у насъ Кгивино земли пустое Кговдиковое (21 сьнежня 1445 году)[3]; Januss a Jan Giwieniewiczy (1558 год)[4]; wieś Kiwiny (1784 год)[5].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Гівін[6] — літоўскі баярын, які ўпамінаецца ў 1445 годзе
- Пётар Ківінавіч — жыхар Жамойцкага староства, які ўпамінаецца ў 1537—1538 гадох[7]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 632, 1140.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 64.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 225 (6) (1528—1547). — Vilnius, 1995. P. 276.
- ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 353.
- ^ Ukmergės dekanato vizitacija 1784 m. Fontes Historiae Lituaniae. Wol. VIII. — Vilnius, 2009. P. 102.
- ^ Saviščevas E. Polityka nadań wielkich książąt litewskich na Żmudzi w pierwszej połowie XV wieku // Prace historyczne 141, z. 2 (2014). P. 496.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 108, 401.