Канвіл
Канвіл лац. Kanvił | |
Convil | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Cono + Willo |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Кунвіл |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Канвіл» |
Канві́л, Кунвіл — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Кона (Cono) і Віла (Wilo) — імёны германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -кон- (-кун-) (імёны ліцьвінаў Кондрут, Конрад, Якун; германскія імёны Cundrud, Konrad, Acun) паходзіць ад гоцкага koni- 'адважны'[2] або германскага kunja, kuni '(хтосьці) з годнага, шляхецкага роду'[3], а аснова -віл- (імёны ліцьвінаў Вільбут, Вільгейда, Мунтвіл; германскія імёны Willebut, Williheid, Muntwil) — ад гоцкага wilja 'воля'[4]. У гістарычным германскім арэале адзначалася імя Convilus[5][6] (Convilius[7][a]).
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Бартош Канвилович (да 1533 году)[9]; на бояр господаръскихъ судеревскихъ… а Станислава Кунвиловича, пристава (22 чэрвеня 1538 году)[10].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Барташ Канвілавіч — высакадворскі баярын, які ўпамінаецца да 1533 году
- Станіслаў Кунвілавіч — судэраўскі баярын, які ўпамінаецца ў 1538 годзе
На гістарычнай Ашмяншчыне існуе вёска Канвелішкі.
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 372—373, 1591.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 150.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Francisci Godwini Primo Landavensis dein heresordensis episcopi de Praesulibus Angliae commentarius, omnium episcoporum necnon et Cardinalium ejusdem gentis nomina, tempora, seriem, atque actiones Maxime memorabiles ab ultima antiquitate repetita complexus. — Cantabrigiae, 1743. P. 596.
- ^ De praesulibus Angliae commentarius : omnium episcoporum, necnon et cardinalium eiusdem gentis, nomina, tempora, seriem, atque actiones maximè memorabiles ab ultima antiqutate repetita complexus. — Londini, 1616. P. 623.
- ^ Monasticon Anglicanum: A History of the Abbies and Other Monasteries, Hospitals, Frieries, and Cathedral and Collegiate Churches, with Their Dependencies, in England and Wales. — London, 1846. P. 1226, 1228.
- ^ Schmittlein R. Les noms d’eau de la Lituanie (fin), le nom de Radziwill // Revue internationale d’onomastique. Nr. 4, 1964. P. 281—292.
- ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 22.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 224 (4) (1522—1530). — Vilnius, 1997. P. 159.