Ліндзін
| Ліндзін лац. Lindzin | |
| Lendin | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Lend + суфікс з элемэнтам -н- (-n-) |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Ліндзін» | |
Ліндзін — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Лендзін або Ленцін (Lendinus, Lentinus) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -лінд- (-лінт-, -ленд-) (імёны ліцьвінаў Ліндзік, Галінт; германскія імёны Lindicke, Galind) паходзіць ад стараверхненямецкага linta 'ліпавы (шчыт)'[2].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Lindinne[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: p. Lindzina (1690 год)[4].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 162.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 174.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 160.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Województwo wileńskie 1690 r. — Warszawa, 1989. S. 98—99.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 3. ― Вильна, 1904. С. 86.