Вільгет
| Вільгет лац. Vilgiet / Vilhiet | |
| Wilgyth | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Willo + Gyða |
| Іншыя формы | |
| Зьвязаныя імёны | Гедзівіл |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Вільгет» | |
Вільгет — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вільгіт або Вільгат (Wilgyth, Wilgat[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -віл- (імёны ліцьвінаў Вільбут, Вільгейда, Мунтвіл; германскія імёны Willebut, Williheid, Muntwil) паходзіць ад гоцкага wilja 'воля', а аснова -гед- (-гад-, -гід-) (імёны ліцьвінаў Гедзень, Гедвін, Гедмонт; германскія імёны Gedenus, Gedovin, Gadamundus) — ад старагерманскага gidd- 'пыхлівы, ганарысты', ісьляндзкага geð 'нораў, тэмпэрамэнт'[3] або гоцкага gadiliggs 'сваяк, родзіч'[4]. Такім парадкам, імя Вільгет азначае «пыхлівая воля» (тое ж, што і Гедзівіл)[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Миколай Вилкгетович (1537—1538 гады)[6].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Мікалай Вільгетавіч — жыхар Жамойцкага староства, які ўпамінаецца ў 1537—1538 гадох[7]
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Dräger K. Deutscher Familiennamenatlas. Bd. 6. — Berlin; Boston, 2017. S. 573.
- ^ Searle W. G. Onomasticon anglo-saxonicum. — Cambrigde, 1897. P. 497.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 97.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 21.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 94.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 382.