Білін
| Білін лац. Bilin | |
| Bilin | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Bilo + суфікс з элемэнтам -н- (-n-) |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Білін» | |
Білін — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Білін (Bilin) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова біл- (імёны ліцьвінаў Біліка, Більвін, Більман; германскія імёны Biliko, Biliwin, Billmann) паходзіць ад гоцкага *bili 'баявая сякера'[2].
У Прусіі бытавала імя Bylenne (1394 год)[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Teresa Bilin (1813 год)[4].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Тэадор Біліновіч — уніяцкі сьвятар у Ігумене, які ўпамінаецца ў 1776 годзе[5]
- Рыгор Біліновіч — уніяцкі сьвятар у Блоні, які ўпамінаецца ў 1787 и 1796 гадох[6]
- Каспэр Біліновіч — уніяцкі сьвятар у Белічанах, які ўпамінаецца ў 1796 годзе[7]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 262.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 85.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 19.
- ^ Grodno św. Franciszka Ksawerego (Fara), Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Описание документов архива западно-русских униатских митрополитов. Т. 2. — СПб., 1907. С. 367.
- ^ Описание документов архива западно-русских униатских митрополитов. Т. 2. — СПб., 1907. С. 462, 532.
- ^ Описание документов архива западно-русских униатских митрополитов. Т. 2. — СПб., 1907. С. 535.