Перайсьці да зьместу

Гейдзен

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Gaidene
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Gaido + суфікс з элемэнтам -н- (-n-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Гайдзен, Гайдэн, Гайцен, Кайцень
Вытворныя формы Гедзень
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Гейдзен»

Гейдзен, Гайдзен (Гайдэн, Гайцен, Кайце́нь) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Гайдзін або Гайдзен (Gaidinus, Gaidene) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -гайд- (-гайт-, -гейт-) (імёны ліцьвінаў Гейдар, Гейтарт, Гайдэман; германскія імёны Geiter, Gaiterda, Geidemann) паходзіць ад германскага gaid 'рагаціна, дзіда'[2].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Коитеню чоловекъ… Коитенъю, Високгимову братаничю, чоловекъ (22 чэрвеня 1415 году[3] паводле выпісу 9 чэрвеня 1614 году)[4]; Katarzyna Gajden (1813 год)[5].

У 1598 годзе ўпаміналася «поле» Гейдзенава (поруч з полем Таўгінавічамі) каля Вялёны ў Жамойцкім старостве[6].

У актах Вялікага Княства Літоўскага ўпамінаўся маёнтак Гайценішкі (таксама Гайцюнішкі) у Віленскім ваяводзтве[7].

На гістарычнай Віленшчыне існаваў засьценак Гайдзенішкі (Gajdzieniszki)[8].

На гістарычнай Лідчыне існуе вёска Гайценішкі (Гайцюнішкі).

  1. ^ Bruckner W. Die Sprache der Langobarden. — Strassburg, 1895. S. 251.
  2. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 97.
  3. ^ Saviščevas E. Polityka nadań wielkich książąt litewskich na Żmudzi w pierwszej połowie XV wieku // Prace historyczne 141, z. 2 (2014). S. 495.
  4. ^ Jablonskis K. Nauji Vytauto laikotarpio aktai // Praeitis. T. 2. — Kaunas, 1933. P. 383.
  5. ^ Mejszagoła, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  6. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 5. ― Вильна, 1907. С. 6.
  7. ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 203.
  8. ^ Parafia mejszagolska w 1908 r., Genealogia Wileńszczyzny