Перайсьці да зьместу

Вісень

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Wisen
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Wiso + суфікс з элемэнтам -н- (-n-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Вішын, Вішнь
Вытворныя формы Вісун, Войшын
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Вісень»

Вісень, Вішын (Вішнь), Віжын — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Вісін, пазьней Вісэн (Wisin, Visinn[1], Wisen[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -віс- (-віз-, -веш-) (імёны ліцьвінаў Вісігерд, Вісімунт, Вішымут; германскія імёны Wisigard, Wisemund, Vismuot) паходзіць ад гоцкага wis 'мудры, абазнаны'[4].

У Прусіі бытавала імя Wissen (1385 год)[5].

У Польшчы адзначаюцца прозьвішчы Віжэнь (Wiżeń), Віжын (Wiżyn) і Віжынь (Wiżyń)[6].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Вежкгаило Вишневичъ (1528 год)[7]; sianozeczi srednich, kthore są przydane na placzie iego kro. mczi thymze obrussnym Wisieniewiczom (1558 год)[8]; Josephus Wiszyn (10 сьнежня 1789 году)[9]; Marianna Wiżin (1846 год)[10].

  1. ^ Lind E. H. Norsk-isländska dopnamn ock fingerade namn från medeltiden. — Uppsala, 1915. S. 1114.
  2. ^ Hagström S. Kölner Beinamen des 12. und 13. Jahrhunderts. — Uppsala, 1949. S. 282.
  3. ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 1: Zu den ältesten Berührungen zwischen Römern und Germanen, Die Franken. — Berlin, 1970. S. 59.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  5. ^ Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 737.
  6. ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 363.
  7. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 69.
  8. ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 30.
  9. ^ V, Mosėdžio miestelio ir aplinkinių kaimų senųjų gyventojų romos katalikų bažnyčios santuokos metrikų nuorašai
  10. ^ Mejszagoła, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego