Луіс Інасію Лула да Сылва
Луі́с Іна́сію Лу́ла да Сы́лва (па-партугальску: Luiz Inácio Lula da Silva; нар. 27 кастрычніка 1945 году) — бразыльскі палітык і былы лідэр прафзьвязу, які займаў пасаду 35-га прэзыдэнта Бразыліі з 2003 па 2010 гады[6]. Ён быў заснавальнікам Партыі працоўных і тры разы браў удзел у выбарах прэзыдэнта, перш чым здабыў, нарэшце, перамогу на ўсеагульных выбарах у Бразыліі 2002 году. У 2006 годзе быў пераабраны на сваю пасаду[7]. У траўні 2021 году Лула заявіў, што будзе вылучацца на трэці тэрмін на ўсеагульных выбарах у Бразыліі 2022 году, дзе будзе змагацца супраць Жаіра Балсанару[8][9][10].
Падчас свайго знаходжаньня на пасадзе кіраўніка дзяржавы Лула прадставіў шырокія сацыяльныя праграмы, накіраваныя на барацьбу зь беднасьцю і падтрымку рабочай клясы краіны. Як прэзыдэнт, Лула згуляў прыкметную ролю ў міжнародных пытаньнях, у тым ліку дзейнасьці, зьвязанай зь ядзернай праграмай Ірану і праграмах, скіраваных супраць зьмяненьня клімату[11]. Наступнікам Сылвы на пасадзе прэзыдэнту стала былая начальніца ягонага штабу Дылма Русэф, якая працягнула палітыку Сылвы, вядомай як лулізм. Яго называюць адным з самых папулярных палітыкаў у бразыльскай гісторыі[12][13][14]. У 2011 годзе у Лулы, які паліў на працягу 40 гадоў[15], быў дыягнаставаны рак горла. Ён прайшоў курс хіміятэрапіі, дзякуючы чаму акрыяў ад хваробы[16].
У 2016 годзе ён разам з паплечнікамі стаўся фігурантам карупцыйнай справы. У ліпені 2017 году Лула быў асуджаны паводле абвінавачваньню ў адмываньні грошай і карупцыі. Вырак склаў дзевяць з паловай гадоў пазбаўленьня волі. Фэдэральны судзьдзя, які займаўся справай былога прэзыдэнта, Сэржыю Мору пазьней стаў міністрам юстыцыі і грамадзкай бясьпекі ва ўрадзе Жаіра Балсанару[17]. У выніку Лула правёў у турме амаль два гады, але ў лістападзе 2019 году Вярхоўны фэдэральны суд пастанавіў, што пазбаўленьне волі было незаконным, і Лула быў вызвалены з-за кратаў[18]. У сакавіку 2022 году паводле позвы суднасьць Лулы была ануляваная, што адкрыла мажлівасьць палітыку зноўку балятавацца на дзяржаўныя пасады.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б Luiz Inacio Lula da Silva // Encyclopædia Britannica (анг.)
- ^ а б Luiz Inácio Lula da Silva // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
- ^ а б Luiz Inacio Lula da Silva // Munzinger Personen (ням.)
- ^ а б https://divulgacandcontas.tse.jus.br/divulga/#/candidato/2022/2040602022/BR/280001607829
- ^ https://www.terra.com.br/diversao/gente/lula-ja-foi-casado-outras-duas-vezes-antes-de-janja-veja-com-quem,998b4a034352098e462c2023b466a17d1vjrjr3j.html
- ^ «Luiz Inácio Lula da Silva». Biblioteca da Presidência da República.
- ^ Throssell, Elizabeth 'Liz' (30 September 2010). «Lula’s legacy for Brazil’s next president». BBC News.
- ^ «Lula reitera candidatura presidencial contra Bolsonaro em 2022». Valor.
- ^ «Lula Is Back. But Which Lula?». Americas Quarterly.
- ^ «Lula 2022? Brazil poised for sensational political comeback». The Guardian.
- ^ «Hemispheres». Tufts. 2004.
- ^ «Lula leaves office as Brazil’s 'most popular' president». BBC News.
- ^ «The Most Popular Politician on Earth». Newsweek.
- ^ «Lula’s last lap». The Economist.
- ^ Carroll, Rory (10 March 2010). «Lula stubs out smoking habit». The Guardian.
- ^ «Brazil ex-President Lula diagnosed with throat cancer». BBC News.
- ^ «Bolsonaro appoints judge who helped jail Lula to lead justice ministry». The Guardian.
- ^ «Brazil’s former president Lula walks free from prison after supreme court ruling». The Guardian.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Луіс Інасію Лула да Сылва. BBC News.
- Нарадзіліся 27 кастрычніка
- Нарадзіліся ў 1945 годзе
- Нарадзіліся ў Пэрнамбуку
- Кавалеры ордэна князя Яраслава Мудрага 1 ступені
- Кавалеры ордэна Слана
- Кавалеры Вялікага крыжа Ордэна Вежы і Меча
- Ганаровыя рыцары Вялікага крыжа ордэна Лазьні
- Ляўрэаты прэміі Бруна Крайскага
- Ляўрэаты прэміі Індыры Гандзі
- Кавалеры ордэна Рыў-Бранку
- Бразыльскія палітыкі
- Прэзыдэнты Бразыліі