Інгрыда Шыманіце
| Інгрыда Шыманіце | |
 | |
| прэм’ер-міністар Летувіскай Рэспублікі | |
|---|---|
| Асабістыя зьвесткі | |
| Нарадзілася: |
15 лістапада 1974[1] (46 гадоў) Вільня, СССР |
| Партыя: | Зьвяз Айчыны — Летувіскія хрысьціянскія дэмакраты[2] |
| Адукацыя: | Віленскі ўнівэрсытэт, Стакгольмская школа эканомікі і Віленская Жырмунская гімназія |
Інгрыда́ Шымані́це (па-летувіску: Ingrida Šimonytė; 15 лістапада 1974, Вільня) — летувіская дзяржаўная дзяячка, палітык, эканамістка, міністарка фінансаў Летувы ў 2009—2012 гадах, кандыдатка на пасаду прэзыдэнта Летувы на выбарах у 2019 годзе. Прэм'ер-міністарка Летувы з 24 лістапада 2020.
Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Скончыла Віленскі ўнівэрсытэт, атрымала на эканамічным факультэце ступень бакаляўра ў галіне бізнэс-адміністраваньня. Ступень МВА атрымала ў Стакгольмскай школе эканомікі.
Працавала ў падатковым аддзеле міністэрства фінансаў Летувы ў 1997—2001 годзе. У 2004—2009 гадах — сакратар міністэрства фінансаў. У 2013 годзе была прызначана намесьнікам старшыні кіраваньня Банку Летувы. Паралельна з выкананьнем службовых абавязкаў выкладала эканоміку ў Інстытуце міжнародных адносін і палітычных навук, а таксама дзяржаўныя фінансы ва Ўнівэрсытэце мэнэджмэнту і эканомікі ISM. Сышла ў адстаўку 31 кастрычніка 2016 году ў сувязі з абраньнем дэпутатам Сойму па Антокальскай выбарчай акрузе ў Вільне.
4 лістапада 2018 году перамагла на праймэрыз па вызначэньні кандыдата ад Саюза Айчыны — Летувіскіх хрысьціянскіх дэмакратаў на выбары прэзыдэнта Летувы ў 2019 г., апярэдзіўшы свайго канкурэнта — дыплямата Вігаўдаса Ўшацкаса з вынікам у 78,71%.
Паводле апытаньня, праведзенага кампаніяй Baltijos tyrimai 9-26 лістапада 2018 году, прэзыдэнцкі рэйтынг Шыманіце складаў 18,7% і меў тэндэнцыю да росту.[3].
Падчас першага туру 15 траўня набрала 31,43% і разам з Гітанасам Наўседам (31,16%) выйшла ў другі тур абышоўшы іншых 7 кандыдатаў[4].
Падчас другога туру, які адбыўся 26 траўня 2019 году саступіла па колькасьці галасоў Гітанасу Наўседзе[5].
З 25 лістапада 2020 зьяўляецца прэм'ер-міністаркай Летувіскай Рэспублікі[6].
Асабістае жыццё[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Не замужам, дзяцей няма. Валодае акрамя летувіскай ангельскай, расейскай і польскай мовамі.
Погляды[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
22 кастрычніка 2018 году І. Шыманіце заявіла, што не выступае супраць увядзеньня гей і лесьбі-партнэрства ў краіне, што забясьпечыла ёй падтрымку ЛГБТК-супольнасьці[7], але выклікала крытыку з боку моладзі падчас сходу Pro Patria[8].
Датычна абортаў І. Шыманіце сказала, што ніколі сама б не прыняла рашэньня аб аборце, але ніколі не будзе асуджаць жанчынаў, якія прымаюць такое рашэньне[9].
Шыманіце была падвергнутая крытыцы з боку мясцовай жыдоўскай грамады пасьля таго, як яна выступіла супраць выдаленьня дошкі Ёнасу Нарэйку, які падпісаў загад аб стварэнтні жыдоўскіз гета ў Летуве падчас нямецкай акупацыі краіны ў 1941 годзе[10].
Прэм'ер-міністарка актыўна падтрымлівае беларускую грамадзянскую супольнасьць у змаганьні за дэмакратыю і працягваю афіцыйны курс непрызнаньня прэзыдэнцкіх выбараў у Беларусі 9 жніўня 2020 году[11].
«Прыгоды бравага салдата Швэйка», сатырычная чорная камэдыя чэскага пісьменніка Яраслава Гашака - адна з улюбёных кнігаў І. Шыманіце, герояў якой яна часта публічна цытуе падчас сваёй палітычнай кар'еры[12].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б https://pantheon.world/profile/person/Ingrida_Šimonytė
- ^ а б https://www.lrs.lt/sip/portal.show?p_r=8801&p_k=1&p_a=498&p_asm_id=56180
- ^ Prezidentinių reitingų staigmenos: nejudinamas lyderis jau tuoj gali pasikeisti
- ^ ЦВК Летувы
- ^ На прэзыдэнцкіх выбарах у Літве перамагае эканаміст Гітанас Наўседа, Радыё Свабода, 26-05-2019
- ^ „I. Šimonytė tapo ministre pirmininke“. lrytas.lt. 2020-11-24.
- ^ Homoseksualų aktyvistai agituoja už Ingridą Šimonytę, http://www.propatria.lt/2019/05/homoseksualu-aktyvistai-agituoja-uz.html
- ^ Dalia Plikūnė, Aleksandra Ketlerienė, „Finaliniai TS-LKD kandidatų debatai. Šimonytė ir Ušackas deklaravo, dėl ko niekada nesutartų su valdančiaisiais“, „Delfi.lt“, 2018-10-22.
- ^ Dalia Plikūnė, Aleksandra Ketlerienė, „Finaliniai TS-LKD kandidatų debatai. Šimonytė ir Ušackas deklaravo, dėl ko niekada nesutartų su valdančiaisiais“, „Delfi.lt“, 2018-10-22.
- ^ "Po Ušacko ir Šimonytės pasisakymų – arši kritika iš žydų bendruomenės". Delfi, https://www.delfi.lt/news/daily/lithuania/po-usacko-ir-simonytes-pasisakymu-arsi-kritika-is-zydu-bendruomenes.d?id=79360767
- ^ Прэм’ер-міністар Літвы: «Кожнага дня літоўцы падтрымліваюць народ Беларусі», Радыё Свабода, 6 лютага 2021, https://www.svaboda.org/a/31089635.html
- ^ Ingrida Šimonytė: Šveiko nuotykiai ir kitos geriausios skaitytos knygos, https://www.15min.lt/kultura/naujiena/literatura/ingrida-simonyte-sveiko-nuotykiai-ir-kitos-geriausios-skaitytos-knygos-286-628537
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Інгрыда Шыманіце — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў